Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

ΠΑΣΧΑ ΣΤΗ ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟ

    Την ημέρα του Πάσχα η Φολέγανδρος είναι ανθισμένη και τα σπίτια ανοιχτά: περιμένουν την ευλογία της εικόνας της Παναγίας.

    Το Πάσχα εδώ γιορτάζεται με έναν εντελώς ιδιαίτερο τρόπο, μοναδικό στην Ελλάδα: Μέσα σε μια γενική ευδαιμονία, τραγούδια, ευχές, γλέντια και βεγγαλικά κάθε σπίτι του νησιού υποδέχεται την πομπή με την εικόνα της Παναγίας, με κρασί, ρακή, γλυκά και κεράσματα για όλον τον κόσμο που συνοδεύει την πομπή. 
    Ανήμερα, η εικόνα περνάει από τη Χώρα και τα στενά του Κάστρου όπου οι νέοι υποδέχονται την εικόνα με ομοβροντίες βεγγαλικών. Τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα από την Άνω Μεριά και τις αγροικίες, ενώ την τρίτη κατευθύνεται στον Πετούση και στο Λιβάδι και καταλήγει στον Καραβοστάση όπου εκτός από τα σπίτια, ευλογούνται και τα καΐκια, οι βάρκες και όλα τα σκάφη που βρίσκονται στο λιμάνι. Το βράδυ επιστρέφει στο μοναστήρι της Παναγίας όπου παραμένει μέχρι το επόμενο Πάσχα.

ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ....ΠΡΟΤΕΙΝΩ....

                                                   www.kymastophos.gr

Η παλιά αγροικία του παππού δίπλα στο γκρεμό, με τα κελάρια, το φούρνο, τις αποθήκες για τα ζώα και τα μαντράκια τροποποιήθηκε και έγινε ένας ήσυχος ξενώνας με λίγα δωμάτια, πολλές κοινόχρηστες αυλές, ταράτσες και παρτέρια με λουλούδια.

Τα σπιτάκια είναι χτισμένα πάνω στο βράχο και αγναντεύουν το Αιγαίο, τα γύρω νησιά και το ηλιοβασίλεμα πίσω από τη Μήλο.




undefined

Η παιδιαγωγική, εκπαιδευτική και ψυχοθεραπευτική σημασία των παραμυθιών

   Μπορεί για τους γονείς να είναι μία ακόμα ανάγνωση φανταστικής ιστορίας, αλλά για το παιδί η εξιστόρηση, η ανάγνωση ενός παραμυθιού μπορεί να είναι ο πιο  πολυδιάστατος δάσκαλος. 

   Εκ πρώτης όψεως ένα παραμύθι ψυχαγωγεί

   Εκ δεύτερης όψεως συντελεί στην ηθική διαπαιδαγώγηση. Μία σειρά από αγώνες του καλού ενάντια στο κακό εξελίσσονται μέχρι να έρθει το ευτυχές τέλος.  Κάθε παραμύθι λοιπόν έχει ένα ηθικό δίδαγμα, στην ολοκλήρωσή του, συνυφασμένο με τις ενέργειες στις οποίες αποφασίζει να προβεί ο ήρωας της ιστορίας. Έτσι το παιδί, μαθαίνει εκτός από το ηθικό δίδαγμα, ότι οι αποφάσεις που παίρνει κάποιος έχουν και τις ανάλογες συνέπειες π.χ. στο παραμύθι «Η Σταχτοπούτα» η μικρή ηρωίδα παρά τις αντιξοότητες (συναισθηματικές και πρακτικές) που βιώνει από τη μητριά και τις αδερφές της, διατηρεί την καλοσύνη και την καθαρότητα της ψυχής της αναλλοίωτες και στο τέλος ανταμείβεται η υπομονή της. Σε αντίθεση, οι κακές αδερφές με την αδελφική αντιζηλία τους δεν καταφέρνουν τον στόχο τους.
   Ένα παραμύθι θεραπεύει. Ο παιδοψυχολόγος Μπρούνο Μπετελχάϊμ θεωρεί ότι τα παραμύθια βγάζουν τα παιδιά από δύσκολες συναισθηματικές καταστάσεις μέσα από συμβολικές αποδόσεις των εμπειριών της ζωής τους μέσα στα παραμύθια. Έτσι το παιδί έρχεται αντιμέτωπο με όλες του τις φοβίες: τον θάνατο, τα γηρατειά, τον χαμό ενός γονιού, το να είναι παγιδευμένο ή χαμένο, και άλλες αγωνίες που προκαλούν στρες στα παιδιά.  Ο ήρωας συχνά είναι μόνος, χαμένος και φοβισμένος,  συναισθήματα που κάθε παιδί αναγνωρίσει. Απλοποιώντας όλους αυτούς τους φόβους το παιδί μπορεί να νιώσει ικανό να ανταπεξέλθει όπως ακριβώς και ο ήρωάς του  σε κάθε δυσκολία με επιμονή, υπομονή και αυτοπεποίθηση. 

  Ένα παραμύθι διδάσκει μαθησιακά εργαλεία. Η δομή, η ανάπτυξη του λόγου-λεξιλογίου, η ανάπτυξη των εικόνων μέσα από την φαντασία, η μεταφορική σημασία, η αντίληψη εννοιών όπως το θάρρος και η δειλία, το καλό και το κακό, το ηθικό και το ανήθικο, το δίκαιο και το άδικο, η υπομονή και η επιμονή, η αγαθοσύνη και η πονηριά, είναι μερικά από τα στοιχεία που συντελούν σημαντικά στην εκπαίδευση και μάθηση ενός παιδιού μέσα από τα παραμύθια. 

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σας ζητήσει το παιδί σας να του διαβάσετε την Χιονάτη αναρωτηθείτε …τι συμβολίζουν ο καθρέφτης της βασίλισσας, ο κυνηγός, οι επτά νάνοι, το όνομα της Χιονάτης, το μήλο και οι Πειρασμοί, ο βασιλιάς… Στην Σταχτοπούτα …τι συμβολίζουν το γοβάκι, οι στάχτες, ο πρίγκιπας, ο χορός, η νεραϊδονονά….

Σίγουρα θα ανακαλύψετε μια άλλη διάσταση των παραμυθιών που μέχρι σήμερα μπορεί και να αγνοούσατε!

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Η. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ

Γιατί οι παππούδες και οι γιαγιάδες συνήθως κακομαθαίνουν τα παιδιά?

   Βασικά γιατί κακομαθαίνουμε τα εγγονάκια ενω τα παιδάκια τα είχαμε στην τσίτα με τα όχι και τα μη?? χμμμμ...το σκέφτομαι απο δω το σκέφτομαι απο'κει και σε ένα πράγμα καταλήγω...
  " ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΠΑΙΔΙ " και αφού πλεον εχω πάρει σύνταξη απο τα μαμαδίστικα καθήκοντα μου...μπορώ να δώσω όλο μου το είναι στο εγγονάκι μου, δίχως περιορισμούς , δίχως τον φόβο μην κακομάθω το παιδί μου και μετα τι θα γινω...!!Οι παππούδες μπορούν πλέον να ξενοιάσουν, να εμπιστευτούν τα παιδιά τους στο γονεικό ρόλο, και να απολαύσουν μια τρυφερή σχέση με τα εγγόνια τους, κάνοντας από κοινού και καμιά σκανταλιά. Κοινως με το άλλοθι την ΓΙΑΓΙΑΚΑΣ. Μιας γιαγιάκας που αγαπάει χωρίς όρια!!
   Άραγε...πρέπει να θέτουμε όρια και αν ναι με ποιο τρόπο και ως που??
      Οι παππούδες, λειτουργούμε πια με το εγγόνι μας, απενοχοποιημένα, από το αίσθημα της ευθύνης για το «τι άνθρωπο θα βγάλουμε στην κοινωνία». Θεωρούμε πώς έχουμε κάνει το χρέος μας και αφήνουμε την σκυτάλη ολόκληρη στα παιδιά μας. Εμείς, έχουμε κάθε καλή διάθεση για να παίξουμε με το εγγόνι μας, να το χαρούμε, να συνωμοτήσουμε μαζί του, να το «κακομάθουμε»! Λαχταράμε την αγκαλιά μαζί του, δίνουμε σ’ αυτό όλο μας το συναίσθημα και ξαναγίνομαστε με αφορμή αυτό το παιδάκι το ίδιο παιδιά με εκείνο!
   Η γιαγιά και ο παππούς είναι «bonus» στη ζωή κάθε παιδιού γιατί η άνευ όρων σχέση που θα δημιουργήσουμε μαζί του σε συνδυασμό με την αγωγή και τα όρια που θα τηρήσουν οι γονείς, δημιουργούν μία ισορροπία απόλυτη.
   Η ζωή στην πραγματικότητα, δεν είναι καλώς ή κακώς μόνο ελευθερία, ή μόνο κανόνες. Ο σωστός – ισορροπημένος συνδυασμός και των δύο, μεγαλώνει ανθρώπους ευτυχισμένους και γεμάτους!

Για τις γιαγιάδες #8

"...Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΑΚΟΜΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΕΙ , ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΠΙΑΝΟΥΜΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ..ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ..."jamie foxx

Τα γιατροσόφια της γιαγιάς #4

Βουλωμένο αυτί:
Αν το αυτί σας βουίζει και δεν ακούτε καλά , ίσως το πρόβλημά να οφείλεται στη συγκέντρωση κηρήθρας στο εσωτερικό του. Για να απαλλαγείτε από την κηρήθρα βάλτε στο αυτί ένα κομμάτι βαμβάκι που θα έχετε μουλιάσει με 1/2 κουταλάκι ελαιόλαδο. Aφήστε το βαμβάκι όλη τη νύχτα και το πρωί ξεπλύνετε το εσωτερικό του αυτιού με χυμό λεμονιού. Ακολουθήστε τη θεραπεία για 4-5 μέρες και, αν το αυτί σας συνεχίσει να είναι βουλωμένο, κάντε του μια πλύση με χλιαρό νερό. Προσοχή όμως, δεν πρέπει να ακολουθήσετε αυτή την θεραπεία αν δεν είστε σίγουροι ότι το πρόβλημα οφείλεται στην κηρήθρα ή αν έχετε πάθει διάτρηση του τυμπάνου.

Βρογχίτιδα:
Για να καλμάρετε τον ενοχλητικό ξερόβηχα που προκαλεί η χρόνια βρογχίτιδα, μπορείτε να φτιάξετε ένα αποτελεσματικό σιρόπι από υλικά που θα βρείτε στην κουζίνα σας. Ψιλοκόψτε ένα ξερό κρεμμύδι και δύο φύλλα άσπρου λάχανου, ανακατέψτε τα, πασπαλίστε τα με σκούρα ζάχαρη και αφήστε τα να μείνουν για 48 ώρες. Aν πίνετε 1-2 κουταλιές από το σιρόπι που φτιάξατε 3-4 φορές την ημέρα, ο βήχας σας θα υποχωρήσει.

Χρησιμοποιήστε τα αρωματικά φυτά, τα βότανα, τα φρούτα και τα λαχανικά με προσοχή.

Εκμεταλλευτείτε τα φυσικά συστατικά τους με μέτρο. Θυμηθείτε ότι κάποια από αυτά δεν πρέπει να δίνονται σε παιδιά ή σε εγκυμονούσες, ούτε πρέπει να τα χρησιμοποιείτε αν υποφέρετε από μακροχρόνιες ασθένειες ή αν λαμβάνετε φάρμακα για συγκεκριμένες παθήσεις.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συμβουλεύεστε τον προσωπικό σας Ιατρό.

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Το Πάσχα των παιδικών μου χρόνων

   Άρχισαν οι χαιρετισμοί , έρχεται και το Πάσχα.
   Όταν ήμουν μικρή το ξεκίνημα των χαιρετισμών ήταν σημαντικό γεγονός.Δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει αυτή η μέρα και να μην πάμε εκκλησία . Η μάνα μου κανόνιζε να τελειώσει γρήγορα τις καθημερινές της δουλειές και εγω διάβαζα γρήγορα γρήγορα για να προλάβω κατα τις 6 να "αριβάρουμε" για την εκκλησία.
   Πηγαίναμε στον Άι Λευτέρη που είχε και γυναικονήτη και ανεβαίναμε πάνω μέσα απο μια στενή απότομη σκάλα.Για πάτωμα είχε κάτι παλιά ξύλινα σανίδια και η πρώτη σειρά πάντα ήταν πιασμένη απο κύριες που ήταν μόνιμες στο ναό (σαν να'χαν κάρτα μέλους που λέμε τώρα).Έπρεπε να πάμε νωρίς για να βρούμε θέση αλλιώς δεν μπορούσες να δεις τίποτα.Συνήθως όμως για να μην πω πάντα οι μπροστινές καρέκλες ήταν πιασμένες είτε απο καποια κυρία είτε απο την τσάντα της και γω που ήμουν μικρό παιδάκι δεν με αφήναν να δω όλα αυτά που διαδραματίζονταν στο κέντρο του ναού.Αφού αυτές τα είχαν δει χιλιάάάάάάδες φορές τίποτα....εκεί..."βιτζακωμένες" πάνω στο πρεβάζι και άπλωναν και τους αγκώνες τους να μην μπορέσει να περάσει ούτε μια αχρίδα φωτός απο τους πολυελαίους.
   Όταν κάποια φορά βρίσκαμε θέση είτε κατα τύχη είτε επειδή κάποια έφευγε νωρίς η μάνα μου έβαζε μια καρέκλα δίπλα της ,ανέβαινα πάνω και έσκυβα στο πρεβάζι για να μην χάνω καμία λεπτομέρια.
   Η ωραιότερη μέρα ήταν και είναι η Μεγάλη Πέμπτη τη στιγμή που έσβηναν τα φώτα και έβγαινε ο παπάς κρατώντας το Σταυρό και έλεγε
                                 " Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
                                   ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
                                   Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
                                   ο των αγγέλων βασιλεύς.
                                  Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται,
                                   ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
                                   Ράπισμα κατεδέξατο,
                                   ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
                                  Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.
                                  Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου.
                                  Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
                                  Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν."   ΝΑ, τα μάτια μου εγώ τα άνοιγα σαν δεκάρικα και "ρουφούσα" το κάθε δευτερόλεπτο.Ήταν τόσο συγκινητικά και κατανυκτικα.
   Φυσικά όλη την ώρα κρατούσαμε την Καινή Διαθήκη και ψάλλαμε μαζί με τη μάνα μου . Κάθε τόσο χανόμουν στις σελίδες γιατι κάποια τα έλεγαν και καποια όχι και δώστου η μάνα μου να ψάλλει και ταυτόχρονα να ψάχνει για να μου βρει την σωστή σελίδα.
  Δεν φέυγαμε εαν δεν τελείωνε η εκκλησία.Ήταν ασέβεια να φύγουμε πιο νωρίς, αμα δεν έλεγε το "δι'ευχων" η μάνα μου δεν έφευγε με τίποτα και ας βαριόμουν εγω κάποιες φορές.Αχ! υπέροχα που ήταν τότε..
   Μπορεί εκείνες τις εποχές να περναγαμε δύσκολα απο θέμα φτώχειας αλλά η ζωή μας δεν μας ζητούσε πολλά , μόνο αυτές οι ευτυχισμένες στιγμές αρκούσαν για να γεμίσει η αθώα μου ψυχη με χαρά και γαλήνη...

                                             Με αγάπη
                                                       Μαρίνα











Για τις γιαγιάδες #7

"...ΠΑΝΤΟΤΕ ΛΕΕΙ  "ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΓΟΡΙ" ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΤΡΑΕΙ.ΥΣΤΕΡΑ ΠΙΝΟΥΜΕ ΤΣΑΙ ΜΕ ΨΩΜΙ  ΚΑΙ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ.ΜΟΝΑΧΑ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ..."  barry o'callaghan ετών 7

Τα γιατροσόφια της γιαγιάς #3

Αποτοξίνωση:
Αν θέλετε να βοηθήσετε τον οργανισμό σας να αποβάλει τις τοξίνες, αγοράστε βιολογικά κεράσια και φυλάξτε τα κοτσάνια τους. H θεραπεία αποτοξίνωσης με αυτά είναι απλή. Bάζετε 30 γρ. κοτσάνια κερασιών στο μπλέντερ, ύστερα τα ρίχνετε σε 1 λίτρο κρύο νερό, τα σκεπάζετε και τα αφήνετε να βράσουν για μισή περίπου ώρα. Πίνετε 1 ποτήρι από αυτό το αφέψημα πρωί και βράδυ, κατά προτίμηση ανάμεσα στα γεύματα. H διάρκεια της θεραπείας είναι 15 μέρες ή 3 εβδομάδες και πρέπει να την επαναλαμβάνετε κάθε 3 μήνες. Tα φλαβονοειδή και τα άλατα καλίου που περιέχουν τα κοτσάνια καθαρίζουν το αίμα και ενεργοποιούν το ουροποιητικό, εξαγνίζοντας, με ήπιο και φυσικό τρόπο, τον οργανισμό

Βήχας:
Μια κρίση βήχα και το ενοχλητικό γαργάλημα στο λαιμό μπορούν να αντιμετωπιστούν με ένα φυσικό σιρόπι που θα φτιάξετε στο σπίτι.
Βάλτε ένα λεμόνι με τη φλούδα του σε ένα κατσαρολάκι με λίγο νερό και αφήστε το να βράσει για 5 λεπτά περίπου. Στη συνέχεια, βγάλτε το, κόψτε το στη μέση και στύψτε το. Όσο είναι ακόμα ζεστό, διαλύστε στο χυμό του 3 κουταλιές μέλι, ανακατέψτε καλά και πιείτε το σε δύο δόσεις μέσα στην ημέρα. Το μέλι δρα ως μαλακτικό στο λαιμό και έτσι μαλακώνει το βήχα. O χυμός λεμονιού έχει αντισηπτικές και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. O συνδυασμός και των δύο δημιουργεί ένα φυσικό, ήπιο αντιμικροβιακό διάλυμα, που θα ανακουφίσει το λαιμό σας.
Aν υποφέρετε από έναν ενοχλητικό βήχα, μπορείτε να φτιάξετε ένα αποτελεσματικό μαλακτικό για το λαιμό που θα σας ανακουφίσει. Kόψτε σε ροδέλες 3 πράσα και βάλτε τα να βράσουν καλά με λίγο νερό. Όταν μαλακώσουν, σουρώστε τα και αναμείξτε τα καλά με 2 κουταλιές μέλι μέχρι να σχηματιστεί μια πάστα. Kάθε φορά που σας πιάνει κρίση βήχα, πίνετε μία κουταλιά από αυτό το φάρμακο. Tο πράσο ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σκόρδο και το κρεμμύδι και διαθέτει, όπως κι αυτά, πλούσιες θεραπευτικές ιδιότητες, χωρίς όμως να έχει τόσο έντονη γεύση και μυρωδιά. Tο μέλι, γνωστό για τις αντιβιοτικές, μαλακτικές και αντισηπτικές του ιδιότητες υπάρχει σε πολλά αντιβηχικά γιατροσόφια.
Aν υποφέρετε από κρίσεις ξερού ή παραγωγικού βήχα, μπορείτε να φτιάξετε ένα αποτελεσματικό γιατροσόφι με φρέσκα κρεμμυδάκια. Bάλτε στον αποχυμωτή ή στο μπλέντερ 5 χοντρά φρέσκα κρεμμυδάκια, σουρώστε τα και πιείτε μικρές γουλιές από το χυμό πολλές φορές μέσα στη μέρα. O χυμός αυτός δρα ως ένα αποτελεσματικό αποχρεμπτικό, ενώ ταυτόχρονα έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση.

Χρησιμοποιήστε τα αρωματικά φυτά, τα βότανα, τα φρούτα και τα λαχανικά με προσοχή.

Εκμεταλλευτείτε τα φυσικά συστατικά τους με μέτρο. Θυμηθείτε ότι κάποια από αυτά δεν πρέπει να δίνονται σε παιδιά ή σε εγκυμονούσες, ούτε πρέπει να τα χρησιμοποιείτε αν υποφέρετε από μακροχρόνιες ασθένειες ή αν λαμβάνετε φάρμακα για συγκεκριμένες παθήσεις.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συμβουλεύεστε τον προσωπικό σας Ιατρό.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Τα γιατροσόφια της γιαγιάς #2

Αϋπνία:
Αν έχετε δύσκολο ύπνο ή ξυπνάτε στη μέση της νύχτας και δεν μπορείτε να ξανακοιμηθείτε, επωφεληθείτε από τις ηρεμιστικές και υπνωτικές ιδιότητες του μαρουλιού. Bράστε τα φύλλα ενός βιολογικού μαρουλιού σε 1/2 λίτρο νερό για 15 λεπτά σε χαμηλή φωτιά. Πριν κοιμηθείτε, πιείτε αφού το σουρώσετε μια μεγάλη κούπα από το υγρό. Αυτό το γιατροσόφι, σε μικρότερη ποσότητα, μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και στα παιδιά.

Αδυναμία - Ατονία:
Νιώθετε αδυναμία και κόπωση; Yπάρχει ένα κλασικό γιατροσόφι που θα σας δώσει άμεσα την ενέργεια που σας λείπει. Xτυπήστε τον κρόκο ενός αυγού με όση ζάχαρη θέλετε και με μία κουταλιά ρούμι, μέχρι να ασπρίσει και να αφρίσει. Στη συνέχεια, ρίξτε από πάνω ένα ποτήρι γάλα ή νερό ζεστό και πιείτε το ρόφημα. H λεκιθίνη που περιέχει ο κρόκος θα σας δυναμώσει, ενώ το αλκοόλ από το ρούμι θα επιδράσει διεγερτικά και τονωτικά στον οργανισμό σας.
Αν νιώθετε αδυναμία και ατονία, μια θεραπεία με ωμό λάχανο θα σας αναζωογονήσει και θα σας δυναμώσει. Πλούσιο σε φυτικές ίνες, μέταλλα και βιταμίνες (με πρώτη και καλύτερη τη βιταμίνη C), το λάχανο έχει θαυμάσια τονωτικά αποτελέσματα. Aν, λοιπόν, αναρρώνετε από μια ίωση και νιώθετε καταβολή των δυνάμεών σας, το καλύτερο φάρμακο είναι να τρώτε ένα μπολ λαχανοσαλάτα 2 φορές την ημέρα, για 3-4 ημέρες.

Χρησιμοποιήστε τα αρωματικά φυτά, τα βότανα, τα φρούτα και τα λαχανικά με προσοχή.

Εκμεταλλευτείτε τα φυσικά συστατικά τους με μέτρο. Θυμηθείτε ότι κάποια από αυτά δεν πρέπει να δίνονται σε παιδιά ή σε εγκυμονούσες, ούτε πρέπει να τα χρησιμοποιείτε αν υποφέρετε από μακροχρόνιες ασθένειες ή αν λαμβάνετε φάρμακα για συγκεκριμένες παθήσεις.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συμβουλεύεστε τον προσωπικό σας Ιατρό.

Η Ασφάλεια Μέσα στο Σπίτι

Φροντίζοντας για την Ασφάλεια του Παιδιού Μέσα στο Σπίτι


Δεν είναι το παιδί μου ασφαλές εάν το αφήνω μέσα στο πάρκο του την περισσότερη ώρα;


Αν και μπορεί να είναι δελεαστικό να περιορίσετε κάπου το παιδί σας για να μείνει μακριά από κινδύνους, αυτό δεν είναι καλό για την ανάπτυξή του εάν το κάνετε συχνά. Εάν αποθαρρύνετε συνεχώς την περιέργειά του, μπορεί τελικά να χάσει την παρακίνησή του για μάθηση και εξερεύνηση.
Επίσης, θα είστε ένας πιο χαλαρός γονιός εάν το παιδί σας μπορεί να κινηθεί μέσα στο σπίτι διατρέχοντας μικρότερο κίνδυνο να κτυπήσει ή να κάνει κάποια ζημιά.

Πώς μπορώ να κάνω το σπίτι μου ασφαλές για το παιδί μου;


Να μερικές συμβουλές:

  • Τοποθετήστε πόρτες ασφαλείας, οι οποίες θα σας βοηθήσουν να περιορίσετε το παιδί σας σε ένα δωμάτιο ή ένα χώρο όπου μπορείτε να το επιβλέπετε εύκολα καθώς κάνετε τις δουλειές σας. 
  • Τοποθετήστε μακριά όλα τα αιχμηρά αντικείμενα και τα αντικείμενα που μπορεί καταπιεί. Αυτά μπορεί να είναι νομίσματα, κουμπιά, ψαλίδια, συνδετήρες, χάντρες, γυαλί, ξυραφάκια, παραμάνες, βίδες, και καρφιά. 
  • Αποκλείστε την πρόσβαση σε μικρές συσκευές, ηλεκτρικά εργαλεία, μαχαίρια, μπογιές, σπίρτα, οινόπνευμα, βενζίνη και κηροζίνη. Μην έχετε όπλα μέσα στο σπίτι. Εάν πρέπει να έχετε ένα όπλο, αφαιρέστε τις σφαίρες και κλειδώστε το. 
  • Τοποθετήστε λουκέτα στα ντουλάπια και τα συρτάρια τα οποία μπορεί να φτάσει το παιδί σας εάν περιέχουν αντικείμενα που προορίζονται μόνο για χρήση από ενήλικες. 
  • Βγάλτε από την πρίζα τις ηλεκτρικές συσκευές όταν δεν τις χρησιμοποιείτε. Κρατήστε μακριά τα ηλεκτρικά καλώδια και καλύψτε τις πρίζες. 
  • Όταν μαγειρεύετε, βεβαιωθείτε ότι τα χερούλια από τα τηγάνια δεν εξέχουν από τις εστίες. Κρατήστε μακριά το παιδί σας όταν ανοίγετε την πόρτα του φούρνου και όταν χειρίζεστε ζεστά φαγητά και ποτά. Εάν είναι δυνατό, αφαιρέστε το ταμπλό της κουζίνας όταν δεν το χρησιμοποιείται για να μη θέσει το παιδί σας σε λειτουργία την ηλεκτρική κουζίνα. 
  • Κρατήστε όλα τα απορρυπαντικά καθαρισμού μακριά από το παιδί μέσα σε ένα κλειδωμένο ντουλάπι. Επίσης, κρατήστε μακριά από το παιδί όλα τα σαπούνια, τα σαμπουάν, τα καλλυντικά και τα φάρμακα. 
  • Ασφαλίστε όλα τα σχοινιά από τις κουρτίνες γύρω από τα ερμάρια του τοίχου, που δεν τα φτάνει το παιδί. Επίσης, απομακρύνεται οποιαδήποτε κινητά μέρη, παιχνίδια που κρέμονται και παιδικά γυμναστήρια από την κούνια του παιδιού εάν δεν το έχετε κάνει ήδη. 
  • Τοποθετήστε εμπόδια μπροστά από τα ανοικτά παράθυρα ώστε να μην μπορεί να βγει έξω το παιδί σας. Μη βάζετε καρέκλες και τραπέζια κοντά στα παράθυρα για να μην μπορεί να σκαρφαλώσει επάνω τους. 
  • Μην αφήνετε ποτέ ένα παιδί να έχει πρόσβαση σε ένα κουβά ή άλλο δοχείο που περιέχει έστω και μια μικρή ποσότητα νερού. Τα παιδιά μπορούν να πνιγούν πολύ γρήγορα ακόμα και σε μικρή ποσότητα νερού. 
  • Μην αφήνετε πλαστικές σακούλες μέσα στο σπίτι. Τα παιδιά μπορούν να τις βάλουν στο κεφάλι τους και να πάθουν ασφυξία. 
  • Ελέγξτε πόσο σταθερά είναι τα ψηλά κομμάτια των επίπλων. Εάν σας φαίνονται ασταθή, στερεώστε τα στον τοίχο ή τοποθετήστε τα πίσω από άλλα έπιπλα. 
  • Τοποθετήστε φράκτες ή άλλα κιγκλιδώματα στο εξωτερικό χώρο του σπιτιού σας. Εάν έχετε παιχνίδια εξωτερικού χώρου, βεβαιωθείτε ότι έχετε τοποθετήσει άμμο, ροκανίδια ή κάποια άλλο μαλακό υλικό από κάτω έτσι ώστε το παιδί σας να πέσει στα μαλακά. 
  • Να έχετε πάντα πρόχειρο ένα πλήρως εξοπλισμένο κουτί πρώτων βοηθειών. 
Να έχετε κοντά στο τηλέφωνο, τους αριθμούς τηλεφώνου της αστυνομίας, της πυροσβεστικής και του κέντρου δηλητηριάσεων.

Ο Οργανισμός “Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος” μας δίνει χρήσιμες συμβουλές για την πρόληψη ατυχημάτων μέσα στο σπίτι

Τα περισσότερα ατυχήματα σε παιδιά ηλικίας 0-4 ετών συμβαίνουν στο σπίτι, μιας και εκεί περνούν και το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους.
Τα μικρά παιδιά είναι γεμάτα περιέργεια και δεν έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του κινδύνου. Γι’ αυτό είναι σημαντικό όταν διαμορφώνουμε τους χώρους του σπιτιού μας, να λαμβάνουμε υπόψιν την ηλικία, το χαρακτήρα και τις ιδιαιτερότητες των παιδιών μας.
Δείχνοντας την απαιτούμενη ευαισθησία και προσοχή μπορούμε να αποφύγουμε πολλά από αυτά τα ατυχήματα. Ένας τρόπος είναι να καθίσουμε στο πάτωμα και, παρατηρώντας το χώρο από το ύψος ενός μικρού παιδιού, να εντοπίσουμε τα επικίνδυνα σημεία και στη συνέχεια, να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας.
Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ποτέ ότι, στα μικρά παιδιά η επίβλεψη είναι η καλύτερη πρόληψη!

ΠΤΩΣΕΙΣ και πώς να τις αποφύγουμε

 

  • Όταν αλλάζουμε το μωρό μας, δεν το αφήνουμε μόνο του ούτε λεπτό, γιατί μπορεί πολύ εύκολα να πέσει
  • Όταν μαγειρεύουμε ή σιδερώνουμε, έχουμε το μωρό μας ασφαλές μέσα στο παιδικό πάρκο του
  • Τοποθετούμε γωνίες ασφαλείας σε όσα έπιπλα έχουν αιχμηρές γωνίες που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρό τραυματισμό
  • Εφαρμόζουμε ασφάλειες που δεν επιτρέπουν άνοιγμα μεγαλύτερο από 10 εκατοστά σε μπαλκονόπορτες και παράθυρα
  • Αποφεύγουμε να τοποθετούμε έπιπλα κάτω από παράθυρα, ώστε τα παιδιά να μην μπορούν να σκαρφαλώσουν και να πέσουν στο κενό
  • Όπου υπάρχουν κάγκελα, να είναι με ύψος τουλάχιστον 1,50 μέτρα και άνοιγμα λιγότερο των 10 εκ., ώστε τα παιδιά να μην μπορούν να σκαρφαλώσουν σε αυτά ή να χωθούν ανάμεσά τους.
  • Να υπάρχει πάντα κουπαστή στη σκάλα και να μην αφήνουμε αντικείμενα στα σκαλοπάτια, για να μην σκοντάψουμε. Για τα μωρά, τοποθετούμε πορτάκι ασφαλείας στο πάνω και στο κάτω μέρος της σκάλας, έως ότου μάθουν να τη χρησιμοποιούν σωστά
  • Χρησιμοποιούμε πάντα αντιολισθητικά χαλάκια ασφαλείας στο μπάνιο.
  • Κάτω από τα χαλιά τοποθετούμε αντιολισθητικούς τάπητες ή ειδικές ταινίες διπλής όψεως.

ΗΛΕΚΤΡΟΠΛΗΞΙΑ και πώς να την αποφύγουμε

  • Το σπίτι μας πρέπει να έχει ρελέ και πρίζες ασφαλείας, ή καλύμματα στις υπάρχουσες πρίζες
  • Φυλάμε τις μικρές ηλεκτρικές συσκευές σε χώρους που δεν τις φτάνουν τα παιδιά
  • Τοποθετούμε κεντρικό φωτισμό στα παιδικά δωμάτια, γιατί τα φωτιστικά δαπέδου και τα πορτατίφ μπορούν να γίνουν αιτία ηλεκτροπληξίας

ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ και πώς να τα αποφύγουμε

  • Επειδή η επιδερμίδα των μωρών είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη, ρυθμίζουμε το θερμοστάτη του ζεστού νερού στους 54 βαθμούς C. Όταν ετοιμάζουμε το μπάνιο τους, πρέπει να βάζουμε πρώτα το κρύο νερό, μετά το ζεστό, και να το ελέγχουμε με τον αγκώνα μας πριν τα βάλουμε μέσα
  • Όταν κρατάμε τα μωρά στην αγκαλιά μας, δε μεταφέρουμε ούτε πίνουμε ζεστά ροφήματα που μπορεί να τα αρπάξουν και να καούν
  • Δοκιμάζουμε πάντα το γάλα ή το φαγητό πριν το δώσουμε στο μωρό, για να μην καεί.
  • Ποτέ δεν αφήνουμε τα παιδιά χωρίς επίβλεψη κοντά σε αναμμένο τζάκι, σόμπα ή άλλου είδους θέρμανση, ακόμα και αν έχουμε τοποθετήσει σήτα ασφαλείας.
  • Δεν αφήνουμε σπίρτα, αναπτήρες και αναμμένα τσιγάρα εκεί που μπορούν να φτάσουν τα παιδιά.
  • Όταν μαγειτρεύουμε χρησιμοποιούμε τα πίσω μάτια της κουζίνας, ενώ έχουμε τα χερούλια από τα σκεύη πάντα στραμμένα προς τα μέσα.

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Τα γιατροσόφια της γιαγιάς #1

Σίγουρα θα θυμόμαστε όλοι μας τα θαυματουργά γιατροσόφια των ''παλιών'' και ειδικά της γιαγιάς ....γιατροσόφια που πολλές φορές αποδείχθηκαν σωτήρια.

  Οι ιώσεις του χειμώνα που μας ταλαιπωρούν δεν γιατρεύονται με τα αντιβιωτικά που καταναλώνονται στη χώρα μας με τη σέσουλα, όπως τονίζουν οι ειδικοί. Αντίθετα, κάποια από τα γιατροσόφια της γιαγιάς που περνούν από γενιά σε γενιά έχουν καλύτερα αποτελέσματα αφού καταπραΰνουν τα συμπτώματα της γρίπης!

  Oι μυστικές συνταγές των παλαιοτέρων αποτέλεσαν την αφορμή για τη δημιουργία αρκετών σύγχρονων φαρμάκων όπως υπογραμμίζουν οι ειδικοί φαρμακολόγοι.

Ας θυμηθούμε μερικά θαυματουργά γιατροσόφια

Άγχος:
Aν πριν από ένα διαγωνισμό ή κάποιο άλλο αγχογόνο γεγονός δεν μπορείτε να χαλαρώσετε και να κοιμηθείτε, αναζητήστε τις κατευναστικές και υπνωτικές ιδιότητες του φρέσκου βασιλικού. Bάλτε 25 γρ. φύλλα φρέσκου βασιλικού σε 1/2 λίτρο κρύο νερό και αφήστε το αφέψημα να βράσει σε χαμηλή φωτιά, με το καπάκι κλειστό, για 10 λεπτά. Αφού κρυώσει το αφέψημα, πιείτε 3-4 φλιτζάνια μέσα στην ημέρα. Έτσι, όταν έρθει η ώρα του ύπνου, θα μπορέσετε εύκολα να κοιμηθείτε. Αν η νευρικότητα και το άγχος σας είναι πολύ έντονα, μπορείτε να ξεκινήσετε τη θεραπεία αυτή αρκετές ημέρες πριν.

Ακμή:
Ένα από τα καλύτερα φάρμακα που διαθέτει η φύση για να καταπολεμήσετε τα αντιαισθητικά σπυράκια και να καταπραΰνετε τον ερεθισμό του δέρματος που προκαλεί η ακμή είναι η ντομάτα. Πλύνετε καλά μια ώριμη, βιολογική κατά προτίμηση ντομάτα, κόψτε τη σε λεπτές φέτες και απλώστε τη για 15΄ σε καλά καθαρισμένο πρόσωπο. Μετά, πλύντε το πρόσωπό σας με ένα φυσικό σαπούνι που έχει ουδέτερο pH και σκουπιστείτε. Η αντισηπτική δράση της ντομάτας θα βοηθήσει στον περιορισμό της υπερβολικής παραγωγής σμήγματος. H μικροβιοκτόνος δράση της θα εμποδίσει την περαιτέρω επιμόλυνση των ανοιχτών πόρων, ενώ οι βιταμίνες θα επισπεύσουν την ίαση και η δροσιστική της υφή θα σας ανακουφίσει από την αίσθηση φουντώματος.
Θέλετε να «σβήσετε» την ακμή με φυσικό τρόπο; Aν ναι, κόψτε μερικές φέτες ντομάτας και απλώστε τις για 15 λεπτά το πρωί και ξανά πάλι το βράδυ, όπου υπάρχουν σπυράκια. Ξεβγάλτε καλά το πρόσωπό σας και πλύνετέ το απαλά με ένα ουδέτερο σαπούνι. Τα άλατα και οι βιταμίνες που περιέχει η ντομάτα είναι μικροβιοκτόνα, επουλωτικά και αντιτοξικά και θα εξαφανίσουν τα σπυράκια.

Χρησιμοποιήστε τα αρωματικά φυτά, τα βότανα, τα φρούτα και τα λαχανικά με προσοχή.

Εκμεταλλευτείτε τα φυσικά συστατικά τους με μέτρο. Θυμηθείτε ότι κάποια από αυτά δεν πρέπει να δίνονται σε παιδιά ή σε εγκυμονούσες, ούτε πρέπει να τα χρησιμοποιείτε αν υποφέρετε από μακροχρόνιες ασθένειες ή αν λαμβάνετε φάρμακα για συγκεκριμένες παθήσεις.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συμβουλεύεστε τον προσωπικό σας Ιατρό.

Για τις γιαγιάδες #6

"...ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ...ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΗ  ΜΟΥ.." nicola thomis ετων 10

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Γιαγιά ή νταντά;

    Οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι οι δικοί μας άνθρωποι και, όπως δείχνουν οι έρευνες, σήμερα αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο της καθημερινής φροντίδας των παιδιών σε μεγαλύτερο ποσοστό από κάθε άλλη δεκαετία. Είναι όμως η καλύτερη εκδοχή για την ανατροφή του παιδιού;

    Γιαγιάδες και παππούδες αντικείμενο έρευνας

-Όπως αποκαλύπτει η πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και σε πέντε ακόμη χώρες (Ισπανία, Αγγλία, Γαλλία, Φιλανδία και Νορβηγία Ελλάδα) με χορηγό την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η γέννηση του παιδιού στην Ελλάδα σημαίνει συναγερμό για τους παππούδες και τις γιαγιάδες που επιστρατεύονται για να βάλουν ένα χέρι βοηθείας στο μεγάλωμα των απογόνων της οικογένειας.

-Η εμπλοκή της γιαγιάς θεωρείται σχεδόν αυτονόητη, ενώ η επιλογή της baby sitter ή του παιδικού σταθμού γίνεται μόνο όταν οι παππούδες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στον ρόλο αυτό λόγω ηλικίας, προβλημάτων υγείας ή επειδή κατοικούν μακριά.

-Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 93% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι το να περνάει πολύ χρόνο με το εγγόνι είναι πάνω από όλα διασκέδαση, ειδικά στην περίπτωση που ο παππούς ή η γιαγιά στερούνται άλλων ενδιαφερόντων.

-Η βοήθεια από τους γονείς του ζευγαριού είναι αμέριστη, ανεξάρτητα από το οικονομικό ή το μορφωτικό επίπεδο της οικογένειας, ανεξάρτητα από το αν ζουν στην πόλη ή την επαρχία. Είναι κάτι σαν «παράδοση».

-Το 75% των παπούδων και γιαγιάδων που πήραν μέρος στην έρευνα θεωρούν ότι είναι καλύτερο για το παιδί να μεγαλώνει μαζί τους, ενώ το 65% αποκαλύπτει ότι οι λόγοι είναι το δικό τους αίσθημα ευθύνης και υποχρέωσης απέναντι στα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.

-Η βοήθεια από τους γονείς των νέων μαμάδων και μπαμπάδων δεν περιορίζεται μόνο στο επίπεδο φύλαξης των παιδιών αφού πολύ συχνά αναλαμβάνουν μέρος των εξόδων που φέρνει το παιδί στην οικογένεια. Έτσι όχι μόνο "τσοντάρουν" στα έξοδα της γέννας, αγοράζουν μέρος του βασικού εξοπλισμού, αλλά αναλαμβάνουν μέρος των εξόδων για κάποια δραστηριότητα του παιδιού (μπαλέτο, καράτε, φροντιστήρια αργότερα) ή ακόμη και μέρος των καθημερινών εξόδων (τα φρούτα του, τις πάνες του, τα ρουχαλάκια του).

-Η γιαγιά σε πολλές περιπτώσεις βοηθάει και στις δουλειές του σπιτιού (σίδερο, μαγείρεμα κτλ).

-Η γέννηση ενός παιδιού συμπίπτει χρονικά με τη συνταξιοδότηση του παππού και της γιαγιάς. Η συνταξιοδότηση συνοδεύεται απο ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και λύπης ή κατάθλιψης. Η συμμετοχή τους στο μεγάλωμα των εγγονιών τους ενισχύει τη χαρά τους, αφού έχουν πια περισσότερο χρόνο να αφιερώσουν στον καινούργιο τους ρόλο. Παράλληλα, αυτή η συμβολή αποφορτίζει το αίσθημα της λύπης, αφού κατά κάποιο τρόπο συνεχίζουν να εργάζονται και να προσφέρουν. Η συναισθηματική τους αμοιβή είναι μεγάλη και εξίσου σημαντική με την προηγούμενη χρηματική αμοιβή. Νιώθουν ότι αξίζουν, αισθάνονται χρήσιμοι και πολύτιμοι.

   Γιαγιάδες και παππούδες σε ρόλο...παιδιάτρου

Ο ρόλος των παππούδων και τον γιαγιάδων στο μεγάλωμα των παιδιών είναι καταλυτικός. Στη σημερινή εποχή, που και οι δυο γονείς εργάζονται καθημερινά, η συμμετοχή τους αποτελεί σημαντικό παράγοντα διαμόρφωσης της καθημερινότητας ενός ζευγαριού. Από την πρώτη στιγμή γέννησης του παιδιού (εγγονού/ής) είναι εκείνοι που έχουν τη δυνατότητα να συμβουλεύουν το νέο ζευγάρι σε θέματα καθημερινής πρακτικής π.χ. πώς κρατάμε το νεογνό, το καθαρίζουμε, το νανουρίζουμε, το αλλάζουμε πάνες, το ταΐζουμε, παρακολουθούμε την ανάπτυξη του. Είναι φυσιολογικό η παλιά εμπειρία να παρουσιάζει διαφορές και αντιφάσεις σύμφωνα με τους νέους τρόπους καθοδήγησης από τους παιδιάτρους και άλλους ειδικούς. Παρόλα αυτά οι περισσότεροι νέοι γονείς τείνουν να εμπιστεύονται αυτές τις παλαιότερες πρακτικές και ταυτόχρονα να δοκιμάζουν τις νεότερες.

   Γιαγιάδες και παππούδες σε ρόλο...Baby-sitter

Η παρουσία των παππούδων και γιαγιάδων πολλές φορές εξυπηρετεί το ζευγάρι στο να βρίσκει διαθέσιμο χρόνο επαφής, ξεκούρασης καθώς και οικονομικής υποστήριξης ή διευκόλυνσης λόγω εργασιακού ωραρίου. Οι περισσότερες μητέρες εμπιστεύονται καλύτερα τη δική τους μητέρα παρά μια νταντά. Το θέμα της εμπιστοσύνης αποτελεί μείζον θέμα για πολλά ζευγάρια. Τα παραδείγματα παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης είναι αρκετά και καθημερινά. Επιπρόσθετα λειτουργεί και το αίσθημα ενοχής σε πολλές μητέρες που επιλέγουν ή βρίσκονται στην ανάγκη να εργάζονται. Πολλές φορές η ενοχή δημιουργεί από μόνη της νέες προβληματικές στη σχέση των γονέων με τα ίδια τα παιδιά τους, στη σχέση με τους παππούδες ή με οποιονδήποτε άλλον επιλέγουν να φροντίζει το παιδί τους.

   ‘Ελα στη γιαγιά (με την άδεια του ψυχολόγου)

-Η συμμετοχή των παππούδων και γιαγιάδων στο μεγάλωμα των εγγονιών είναι σημαντική, σύμφωνα με τους ψυχολόγους. Με τον τρόπο αυτό δίνεται στους παππούδες η δυνατότητα να μην επαναλάβουν τα λάθη που έκαναν στην ανατροφή των δικών τους παιδιών. Οι τύψεις και οι ενοχές που μπορεί να τους βασανίζουν από παρελθοντικές λανθασμένες κινήσεις, ενέργειες, συμπεριφορές βρίσκουν διέξοδο και απαλύνονται μέσα απο το μεγάλωμα των εγγονιών τους.

-Επιπλέον, έμμεσα τους ανατίθεται ο ρόλος του γονιού. Όσοι απο τους παππούδες και τις γιαγιάδες ένιωθαν ότι είχαν χάσει το ρόλο αυτό απο τη στιγμή που ενηλικιώθηκαν τα παιδιά τους, τώρα έχουν την ευκαιρία να τον ξαναζήσουν. Ωστόσο, αυτή τη φορά, ο βαθμός άγχους είναι μικρότερος, αφού την ουσιαστική και τελική ευθύνη των παιδιών έχουν οι ίδιοι οι γονείς. Έτσι, χαίρονται περισσότερο και νιώθουν πιο απελευθερωμένοι.

-Η σχέση του παιδιού με τον παππού και τη γιαγιά δεν χαρακτηρίζεται απο «πρέπει» και «μη». Αυτό βοηθάει το παιδί γιατί στη ζωή του υπάρχουν δύο πρόσωπα στα οποία μπορεί να μιλήσει πιο ανοιχτά και να εμπιστευτεί. Η υγιής σχέση που δημιουργείται στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, συνεχίζεται και μετά την ενηλικίωση του, γεγονός που σημαίνει ότι, οι παππούδες και οι γιαγιάδες εξακολουθούν να συμμετέχουν στη ζωή των εγγονιών τους.

-Τα οφέλη για τα εγγόνια που μεγαλώνουν με έντονη την παρουσία των παππούδων και των γιαγιάδων δεν σταματούν εδώ. Ο χρόνος που περνούν μαζί είναι πολύτιμος, αφού αποκομίζουν την επίγνωση του ποιοί είναι και από που προέρχονται. Μαθαίνουν δηλαδή τις ρίζες τους και αυτό μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην μετέπειτα ανάπτυξη και εξέλιξη τους. Είναι σημαντικό για όλους μας να γνωρίζουμε το «οικογενειακό μας δέντρο» και ιστορικό».

    Προβλήματα με τη γιαγιά και τον παππού

Μπορεί να ακούγεται ιδανικό το να μεγαλώνουν οι γονείς μας το παιδί που φέραμε στη ζωή, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι πάντα έτσι. Έρευνες έχουν αναδείξει προβλήματα που αφορούν στην εμπλοκή των παππούδων στην ανατροφή των παιδιών.

-Η κοινή γραμμή στην ανατροφή που χρειάζεται να ακολουθούν οι γονείς, οι παππούδες και οι γιαγιάδες, είναι σημαντική σύμφωνα με τους ψυχολόγους.

-Πολλοί παππούδες και γιαγιάδες διαφωνούν με τον τρόπο που κάποιοι κανόνες εφαρμόζονται απο τους γονείς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να τους τροποποιούν ή ακόμα και να τους αλλάζουν. Λογικό επακόλουθο είναι το παιδί να μπερδέυεται μη ξέροντας ποιόν κανόνα να ακολουθήσει ή ποιό είναι τελικά το πρόσωπο αναφοράς στην οικογένειά του.

-Πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλα τα μέλη της οικογένειας, ότι η συμμετοχή του παππού και της γιαγιάς στο μεγάλωμα των εγγονιών τους είναι εθελοντική. Η υποχρεωτική ανάθεση ενός ρόλου μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά προβλήματα.


-Χρειάζεται λοιπόν πρώτα οι γονείς να εξετάσουν την ικανότητα τους σε όλα τα επίπεδα και την προθυμία του παππού και γιαγιάς, πριν τους αναθέσουν έναν τόσο σημαντικό ρόλο. Άλλωστε η συμβολή τους στην ανατροφή των εγγονιών τους μπορεί να γίνει και με άλλο τρόπο, όπως με την εξιστόριση μιας πραγματικής ιστορίας, ενός παλιού παραμυθιού ή με την εκμάθηση ενός παιχνιδιού που έπαιζαν οι ίδιοι στην παιδική τους ηλικία. Στα παιδιά αρέσει να ακούνε ιστορίες, να ταξιδεύουν σε άλλους κόσμους και να μαθαίνουν καινούργια πράγματα. Έτσι, οι παππούδες και οι γιαγιάδες συμμετέχουν ενεργά στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των εγγονιών τους.


Πηγή: Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Αντιγόνη Ορφανού & MSc Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια Κατερίνα Θεοδωρίδου (www.babyspace.gr)

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Γράμμα μιας γιαγιάς στην εγγονή της Της Νίκης Κόλλια

Αγαπημένη μου,
μονάκριβη μου εσύ στον κόσμο τούτο, για μια και μοναδική φορά σε παρακαλώ να με ακούσεις και ας ξέρω καλά πως η ώρα είναι πια περασμένη και δεν υπάρχει γύρω μου τίποτα πια το φωτεινό. Δε με νοιάζει, γιατί τόσα χρόνια, μέρες και νύχτες και ζεστά μεσημέρια έμενα μόνη, ακούγοντας μόνο  τους άλλους, περιμένοντας κάτι το διαφορετικό να έρθει, πέρα από την ζωή μου και αυτή των άλλων, πέρα πολύ, μα ποτέ δεν έφτασε, και ποτέ δεν μίλησα - ούτε προσπάθησα ποτέ.
Άκου αγάπη μου : Χθες βράδυ είδα το πατέρα μου στον ύπνο μου, όπως τον θυμάμαι μικρό κοριτσάκι λίγο πριν χαθεί. Ποτέ άλλοτε δεν τον έχω φέρει στον όνειρό μου, λες και τόσο καιρό είχα ξεχάσει την μορφή του. Ήταν αναστατωμένος και με παρακλητική φωνή, τι θαρρείς, πως μου ανήγγειλε; Πως δυνατός άνεμος ξερίζωσε το μεγάλο δέντρο στη μέση της αυλής του σπιτιού μας. Ο άνεμος; Ποιος άνεμος; Που ξανάκουσα αλήθεια για τον άνεμο μέσα σε τούτο δω το σπίτι, εγώ,  καθισμένη σε αυτό το τραπέζι τόσο καιρό, να καμαρώνω πάντα σκόρπιες φωτογραφίες της ζωής που χώρεσαν και αυτές σε ένα παλιό κουτί -ο μόνος θησαυρός μου- με μυρωδιά ρίγανης και γαζίας; Ένα κουτί που στοίβαξε, έκλεισε και έκλεψε τη μνήμη και τη χαρά και έμεινα να νταντεύω την αγιάτρευτη μοναξιά του.
Μικρό κοριτσάκι έμεινα μόνη. Η ζωή μου, άρχισε με μια σειρά αποχαιρετισμών, πριν ακόμη προλάβω να γνωρίσω αγαπημένους. Τίποτα δεν είχα, ποτέ, μόνο αυτό το μικρό κουτί με μια φωτογραφία του πατέρα πριν τον πόλεμο. Αλήθεια τι όμορφος που ήταν ο πατέρας, και ένα μαντήλι της μάνας με κεντημένα τα αρχικά της: Κάτια Κ. Α! Και λίγη ρίγανη και λίγη γαζία, από αυτή που είχαμε στη μέση της αυλής και ο πατέρας μου είχε κρεμάσει στα κλωνάρια της μια μεγάλη κούνια για να περνώ με χαρά τα ατελείωτα καλοκαιρινά μεσημέρια και να κάνω ησυχία καθώς οι άλλοι ξεκουράζονταν. Και χωρίς να το καταλάβω κύλησαν τα χρόνια και η μοναξιά και γνώρισα τον παππού σου - και παντρεύτηκα. Και έγινα η καλύτερη μάνα για τον γιο του, και απόκτησα δυο ακόμη παιδιά, και η μητέρα σου στη μέση, και το πείσμα μου μεγάλο· να γίνει η καλύτερη, να κάνει ό,τι δεν πρόλαβα εγώ να κάνω, να ζήσει! Και συνέχισα να δίνω, χωρίς να παίρνω, και τα μεγάλωσα με πολύ κόπο και δεν είπα λέξη σαν έφυγαν και με άφησαν μονάχη.
Εγώ είχα το κουτί μου. Μια φωτογραφία ακόμη όλης της οικογένειας έβαλα μέσα σε αυτό, από το γάμο μου δεν κράτησα καμιά. Μια φωτογραφία της μάνας του Δημήτρη, τα πρώτα σκουλαρίκια της δικής σου μαμάς, ένα κομμάτι ύφασμα γεμάτο αίματα, τότε που χτύπησε άσχημα ο Νίκος και φοβήθηκα για πρώτη φορά τόσο πολύ πως θα έμενα μονάχη.
Δεν ξέρω αν με αγάπησε ο παππούς σου γιατί δεν έμαθα ποτέ πώς και εάν  μου την έδειχνε την αγάπη του. Ίσως να με αγάπησε περισσότερο από κάθε άλλον, μα αν ναι, τότε είναι κρίμα που ποτέ δεν μου το είπε. Είναι τόσο άδικο όταν αγαπάς, νιώθεις, θες και δεν το λες. Εγώ λάτρευα τη μητέρα σου και πάντα ήμουν αυστηρή μαζί της. Γιατί; Γιατί απλά είχα από αυτή απαιτήσεις, τις πιο πολλές από όλους. Το ξέρω πως και αυτή με αγαπά. Και ας μην το λέμε πολύ συχνά. Τώρα βλέπω πως όταν αγαπάς κάποιον τα όρια είναι λεπτά,  τόσο που η αγάπη γίνεται ασφυξία καμιά φορά. Tι είναι άραγε αυτή η αγάπη; Νομίζω πως τώρα ξέρω: Είναι η προσοχή και το ενδιαφέρον γι’ αυτούς που αγαπάς, τίποτε άλλο δεν είναι τόσο όμορφα σημαντικό…
Όλοι οι αγαπημένοι μου προτίμησαν να μείνουν μακριά μου, και εκεί που όλα ήταν σκοτεινά ήρθες εσύ - ένα τόσο δα ξανθό, όμορφο μωρό!  Και έφερες πάλι τη ζωή, την χαρά, που ίσως για πρώτη φορά ένιωθα σε τέτοιο βαθμό. Σε λάτρεψα με μια αγάπη ώριμη, μια αγάπη που για πρώτη φορά δεν ζητούσε ανταπόδοση, δεν απαιτούσε. Σε έβλεπα να μεγαλώνεις και εγώ ξαναγεννιόμουνα. Τα τελευταία καλοκαίρια μας  ήταν τα πιο όμορφα της ζωής μου, κάθε σου παιχνίδι μιαν ελπίδα, κάθε σου γέλιο μια ακόμη ζωή, κάθε σου δάκρυ και ένας μικρός θάνατος.
Καρδούλα μου σε αγάπησα τόσο πολύ που δεν έχω αγαπήσει άλλο άνθρωπο στη ζωή μου και η ευτυχία που μου χάρισες είναι η πιο μεγάλη, χωρίς καμιά βία, δίχως την παραμικρή διεκδίκηση. Εδώ κάπου η ιστορία μου τελειώνει, μα τελειώνει με το πιο ονειρεμένο τέλος, υπήρξα πολύ μόνη μα όλα φωτίστηκαν και γέμισαν χρώμα ξαφνικά.  Δεν φοβάμαι πια. Κάποτε, ναι, φοβόμουν πολύ και για  αυτό δενόμουν τόσο πολύ με τους δικούς μου, και ακόμη περισσότερο υπέφερα…
Το μόνο που με λυπεί είναι πως δεν θα ζήσω τίποτε άλλο από το δικό σου όνειρο· μα σε αφήνω σε καλά χέρια, καθώς εσύ έχεις ένα μυστικό θησαυρό, αυτόν που πάντα έψαχνα και άργησα να το βρω και να τον δώσω : Την αγάπη και την φαντασία. Θέλω τόσα να σου πω μα δεν βγαίνει η φωνή μου. Θέλω τόσα πολλά σε όλους να πω, μα φοβάμαι πως κανείς δεν θα με ακούσει. Θέλω τόσο πολύ να μιλήσω, μα δεν έχω κουράγιο. Ήρθε φαίνεται ο καιρός της σιωπής, της ησυχίας...
Τι παράξενα που φυσάει ο άνεμος τούτος απόψε,  ανακατώνει τα άσπρα μαλλιά μου -ίσως για τελευταία φορά- με τέτοια δύναμη που θαρρώ πως είμαι πάνω σε κατάστρωμα και χαζεύω το μαύρο ως εκεί που διαλύεται από τα κίτρινα φώτα της στεριάς. Ξάφνου τραβάς την καρέκλα σου κοντά μου «θα κρυώσεις γιαγιά μου» μου λες και μου ρίχνεις στους ώμους ένα γαλάζιο σάλι, πιάνω το χέρι σου, σε κρατώ με όλη μου τη δύναμη, σφιχτά από τον αγκώνα, ο ουρανός από πάνω μας έχει γεμίσει με χιλιάδες αστέρια, και όπως μας φυσά τούτος ο αέρας φαντάζομαι πως είμαστε γλάροι - και δεν έχει σημασία προς τα πού θα ταξιδεύουμε πιά…
Δεν αντέχω άλλο μικρή μου, κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι πως γίνομαι ξανά παιδί πάνω στη ξύλινη κούνια της αυλής μας : «Πιο δυνατά μπαμπά, πιο ψηλά, να φτάσω τα σύννεφα!», λέω και ο μπαμπάς μου γελάει με ευχαρίστηση. Τι έχω να σου δώσω καλή μου; Σου έδωσα ό,τι ήξερα, όπως μπορούσα.
Σου αφήνω και αυτό το κουτί με την γαζία : Είναι η μνήμη, φύλαξε την αν μπορείς .Έβαλα μέσα και τη δική σου φωτογραφία, ήταν τότε που χάθηκε το μικρό σου καναρίνι και έμπηξες τα κλάματα και σε πήρα μια σφιχτή αγκαλιά και συ όλο παράπονο με ρώτησες «γιατί χάνονται οι αγαπημένοι» - και εγώ σου ’πα πως πάνε να βρουν άλλους παλιούς αγαπημένους και πως μαγικές αόρατες κλωστές κρατούν πάντα δεμένες την θύμηση και την αγάπη, και έτσι όπως ήμαστε σφιχτά αγκαλιασμένες με κατακόκκινα μάγουλα και πιο κόκκινες καρδιές έβγαλε ο παππούς την φωτογραφία.
Φεύγω , νομίζω. Σε λίγο δεν θα ακούω ούτε τον άνεμο. Καληνύχτα αγαπούλα μου!»

Και κορδελίτσα για τα μαλλάκια...




Κουκουβάου..



Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Για τις γιαγιάδες #5

"...ΜΕΡΙΚΕΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΛΕΒΑΝΤΑ, ΑΛΛΕΣ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΓΑΛΛΙΚΟ ΑΡΩΜΑ.
Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΜΥΡΙΖΕΙ ΖΥΜΑΡΙ ΚΑΙ ΦΡΕΣΚΟ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΜΕΝΤΕΣ. Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΜΥΡΙΖΕΙ ΘΑΥΜΑΣΙΑ..."peter

Οι µεγάλοι µπαίνουν στον κόσµο των παιδιών

«Ο κόσμος των νέων τεχνολογιών αφορά και τους µικρούς και τους µεγάλους.

Δεν πρέπει να µείνει ξένος για την τρίτη ηλικία», τόνισε στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής κ. Μιχάλης Μεϊµάρης, υπεύθυνος των δύο εργαστηρίων. «Οι µικροί, τα εγγόνια, βλέπουν τους παππούδες και τις γιαγιάδες διαφορετικά, ξέροντας ότι κι εκείνοι µπορούν να χρησιµοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες. Και από την άλλη, οι µεγάλοι µπαίνουν στον κόσµο των παιδιών. Και έτσι οι γονείς ή οι παππούδες µπορούν, έχοντας γνώσεις από υπολογιστές και Ιντερνετ, να περάσουν κάποιες ώρες µαζί µε τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Κάτι που είναι πολύ σηµαντικό». Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάµε, ανέφερε ο καθηγητής, πως στο συγκεκριµένο παιχνίδι, την εικονική «Φάρµα», οι «µεγάλοι έχουν γνώσεις από τις πραγµατικές αγροτικές εργασίες και οι µικροί είναι αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα να χειρίζονται τις νέες τεχνολογίες».

Η γιαγιά οργώνει χωράφια στο... facebook (ρεΠορταζ: Μάνος Χαραλαµπάκης )

Η 62χρονη κ. Χρύσα Τσακίρη-Μιχαλάκογλου δεν λέει να ξεκολλήσει τα µάτια της από την οθόνη του υπολογιστή. Ενθουσιασµένη, ακούει τις οδηγίες του 13χρονου Αλέξανδρου - που είναι δίπλα της για να την κατευθύνει - και κάνει αγροτικές εργασίες στην εικονική «Φάρµα»· το δηµοφιλές παιχνίδι στο facebook. 




Οπως φαίνεται, η κ. Χρύσα εξελίσσεται σε... high-tech γιαγιά, διότι µαθαίνει γρήγορα τα µυστικά του ηλεκτρονικού παιχνιδιούαπό τον νεαρό «δάσκαλο». Μόλιςέχει φυτέψει ντοµάτες στοχωράφι και έπειτα από ένα λεπτό ρωτάει τον Αλέξανδρο: «Τώρα µπορώ να τις µαζέψω;». Μέχρινα κοιτάξει ο Αλέξανδρος στην οθόνη, η 62χρονη τον αφήνει έκπληκτοµε την παρατηρητικότητά της αλλά και την εµπειρία της από την αγροτική ζωή. «Μα έχουν κοκκινίσει», λέει. Οπότε ο 13χρονος της δίνει αµέσως την οδηγία: «Εχετε δίκιο. Κάντε “κλικ” γιανα τις µαζέψουµε».

«Ολα αυτά τα έχω κάνει και στην πραγµατικότητα. Τα έχω ζήσει 4 χρόνιαµε τον άντραµου στην Κρήτη. Είχαµεκατσίκες, ελιές», τονίζει στα «ΝΕΑ», δηλώνοντας ενθουσιασµένηκαι για τις εικονικές αγροτικές δουλειές. «Βλέπω τα εγγόνια µου που παίζουν τέτοια παιχνίδια. Οµως εγώ δεν ξέρω», λέει. Και όταν τη ρωτάµε εάν θα ήθελενα ξαναπαίξει το παιχνίδι παρέα µε τα εγγόνια της, απαντάει: «Ναι. Μάλλον όµως θα φροντίσω να κάνω πρώτα “προπόνηση” στον υπολογιστή της κόρης µου και µετά θα παίξω µαζί τους, για να είµαι καλύτερα προετοιµασµένη».

Εντυπωσιασµένοιαπότα χρώµατα καιτα γραφικά,αλλά και γενικότερα από τοπαιχνίδι της ηλεκτρονικής«Φάρµας», ήταν όλοι οι ηλικιωµένοι από τα ΚΑΠΗ Νίκαιας που συµµετείχαν παρέα µε µαθητές από το 4ο Γυµνάσιο Αµαρουσίου στο εργαστήριο hands on, που πραγµατοποιήθηκε χθες στον πολυχώρο «Απόλλων» στον Πειραιά µε τίτλο «∆ιαγενεακή επικοινωνία: Το παιχνίδι συνεχίζεται ψηφιακά». Πρόκειται για την καινούργια δράσηπουδιοργάνωσαν το Ερευνητικό Πανεπιστηµιακό Ινστιτούτο Εφηρµο σµέ νης Επικοινωνίας και το Εργαστήριο Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινω νία, στην Εκπαίδευση και στα ΜΜΕ του Παν. Αθηνών (Τµήµα Επικοινωνίας και ΜΜΕ) στο πλαίσιο των «Ηµερών ευχρηστίας και προσβασιµότητας».

Εκοψα τα δέντρα!
Οι γιαγιάδες από ταΚΑΠΗ Νίκαιας, που ήταν χθες µπροστά από τις οθόνες των λάπτοπ, διασκέδαζαν µε το εικονικό πότισµα και την ταχύτατη και ξεκούραστη – µε ένα «κλικ» – συγκοµιδή καρπών από το χωράφι τους. Κάθε κυρία είχε δίπλα της και έναν µαθητή. Και όλες άκουγαν προσεκτικά τις οδηγίες τους. «Εκοψα ταδέντρα. Τώρα τι θα τα κάνω;». «Θα τα µαζέψουµε» –οι µικροί «δάσκαλοι» που παίζουν στα δάχτυλά τους το facebook έλυνανκάθε απορία.

«Αν υπήρχε υπολογιστής στο σπίτι, σίγουραθα µάθαινα περισσότερα πράγµατα», λέειµε έναπαράπονο η κ. Σωτηρία Μελίδου. Οπως εξηγεί, η χρήση του Ιντερνετ και των νέων τεχνολογιών έχει σηµασία για τους ηλικιωµένους. «∆εν µε ενδιαφέρουν µόνο τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Καλά είναι κι αυτά. Θα ήθελα, για παράδειγµα, να ενηµερώνοµαι µέσω Ιντερνετ. Να ψάχνω συνταγές, ιατρικά θέµατα, να αναζητώ εισιτήρια. Με αυτόν τον τρόπο θα “εξασκείται” το µυαλό µας στην ηλικία που βρισκόµαστε».

Για την κ. Μαρία Τρουλλινού ήταν η πρώτη φορά πουέπαιζε το παιχνίδι του ηλεκτρονικού αγροκτήµατος στο facebook. Και δεν θα έλεγε «όχι» και σε µια δεύτερη και µια τρίτη... «Μου άρεσε πολύ το παιχνίδι.Εχουν τα εγγόνια µου υπολογιστές, αλλά δεν ταιριάζουν τα ωράριά µας». Πάντως, πλέον το σκέφτεται να αγοράσει ένα λάπτοπ. Οχι τόσο για το παιχνίδι, όπως λέει, αλλά «για να επικοινωνώ µε τους συγγενείς µου στο εξωτερικό». Οσο για τη ΝίναΜπιλίλη, τη µαθήτρια της Β’ Γυµνασίου που έδινε οδηγίες στην κ.Μαρία, µάλλον έχει αρχίσει να πείθεται ότι µπορεί να µάθει και τους δικούς της παππούδες και γιαγιάδες να παίζουν «Φάρµα» – µια και διαπίστωσε ότι η κ. Μαρία «έµαθε πολύ γρήγορα».

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Πλέκοντας στο Διαδίκτυο

   Υπάρχουν πολλά site που αφορούν το πλέξιμο, εκτός όμως από το πολύ καλό εγχώριο ftiaxto.gr, τα περισσότερα είναι ξενόγλωσσα.
   Ανάμεσα στα δημοφιλέστερα συγκαταλέγονται τα αγγλόφωνα: www. knitting.about.com, ένα χρήσιμο site για αρχάριους και προχωρημένους. www.stichnbitch.co.uk, που διαθέτει χρήσιμα forum για να λύσετε όλες τις απορίες σας. www. yarnharlot.ca.blog, που ανήκει στην Καναδή Stephanie Mc Phee και περιλαμβάνει πολλές φωτογραφίες, προσωπικές ιστορίες, οδηγίες για το πώς θα δημιουργήσετε τα δικά σας πλεκτά και πολλούς εξειδικευμένους στο πλέξιμο συνδέσμους. www.kinittinghelp.com, που σας μαθαίνει να πλέκετε με τη βοήθεια βίντεο.
   Επίσης, κυκλοφορούν πολλά εξειδικευμένα περιοδικά και θαυμάσια βιβλία, από τα οποία θα αντλήσετε σίγουρα έμπνευση. Πολλά καταστήματα με παράδοση στο χώρο του νήματος και του μαλλιού παραδίδουν απλές συμβουλές, αλλά και μαθήματα σε μορφή σεμιναρίων για αρχάριους και προχωρημένους.

Πλέξιμο για χαλάρωση πόντο-πόντο της Αφροδίτης Φούντα



   Ήμουν περίπου 10 χρονών όταν η μητέρα μου αποφάσισε πως είχε έρθει η ώρα να μάθω να πλέκω. Αφού μου εξήγησε τα βασικά, μου έδωσε δύο βελόνες και ένα χοντρό μάλλινο νήμα και κάπως έτσι ξεκίνησα να φτιάχνω το πρώτο μου κασκόλ. Ίσως επειδή έχανα συνέχεια τους πόντους και το κασκόλ έμοιαζε με δίχτυ, παράτησα πολύ γρήγορα το νέο μου χόμπι. Μεγαλώνοντας, κατάλαβα πως το πλέξιμο δεν είναι για μικρά παιδιά - τουλάχιστον όχι για όλα. Εδώ και λίγο καιρό, ωστόσο, «πιάνω» τον εαυτό μου να λιγουρεύεται χειροποίητα πλεκτά με μια μικρή δόση ζήλιας για όσες μπορούν να τα φτιάχνουν μόνες τους. Κάνοντας μια πρόχειρη έρευνα στο Διαδίκτυο, ανακάλυψα ότι δεν είμαι η μόνη που νιώθω την ξαφνική επιθυμία να περνάω τα βράδια μου με δυο βελόνες στα χέρια. Διάσημοι ηθοποιοί του Χόλιγουντ, από την Τζούλια Ρόμπερτς, την Κάμερον Ντίαζ και τη Σάρα Τζέσικα Πάρκερ έως τον... Ράσελ Κρόου, το έχουν ρίξει στο πλέξιμο. Ύστερα από τρεις περίπου δεκαετίες έντονης αμφισβήτησης προς όλα αυτά τα είδη χειροτεχνίας, που υποτίθεται πως αποτελούσαν τροχοπέδη για τη γυναικεία χειραφέτηση, το πλέξιμο απενοχοποιείται και επιστρέφει στη μόδα. Χιλιάδες είναι οι δικτυακοί τόποι που αναφέρονται στις βελόνες και τα νήματα, άφθονα τα σχετικά περιοδικά και τα βιβλία κυρίως τα ξενόγλωσσα και πάρα πολλές οι γυναίκες που συσπειρώνονται μέσω του Διαδικτύου για να ανταλλάξουν συμβουλές και εμπειρίες γύρω από τα πλεκτά τους. Πρόκειται απλώς για μια μόδα που θα ξεθυμάνει ή μήπως τελικά το πλέξιμο συμβολίζει για πολλούς κάτι περισσότερο;

Μάθε τέχνη....
Το να μπορείς να πλέκεις ρούχα ή μικροαντικείμενα σημαίνει ότι αυτόματα απαλλάσσεσαι από την «τυραννία» της μόδας. Αντί να λιώνεις τις σόλες σου ψάχνοντας μάταια για το ιδανικό πουλόβερ, το δημιουργείς εσύ η ίδια. Με την ίδια λογική, μπορείς να φτιάξεις κασκόλ, τσάντες, σκουφάκια, πορτοφολάκια και ό,τι άλλο σου αρέσει. Επιπλέον, με το πλέξιμο κάνεις και οικονομία! Ακόμα και ένα πουλόβερ μηχανής, για παράδειγμα, κοστίζει ακριβότερα από ένα «σπιτικό», ιδιαίτερα αν είναι φτιαγμένο από πολύ καλής ποιότητας μαλλί ή νήμα. Εξάλλου, το δικό σας χειροποίητο πλεκτό δεν πρόκειται να φθαρεί τόσο γρήγορα όσο ένα έτοιμο, όσο σκληρή χρήση και να του κάνετε. Αν δεν έχετε πειστεί ακόμη, σκεφτείτε τα ξεχωριστά και πρωτότυπα δώρα που θα μπορείτε να κάνετε στα αγαπημένα σας πρόσωπα. Δημιουργώ, άρα υπάρχω Πολλές γυναίκες που ασκούν επαγγέλματα που δεν αφήνουν χώρο για καλλιτεχνική έκφραση ή νιώθουν εγκλωβισμένες σε μια ανιαρή καθημερινότητα βρίσκουν διέξοδο στο πλέξιμο, γιατί προάγει τη δημιουργικότητά τους. Απαιτείται κάποιος χρόνος για να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο, αλλά μόλις νιώσεις ότι «ορίζεις» τις βελόνες, όλα είναι δυνατό να συμβούν! Φαίνεται, μάλιστα, ότι το να περνάς τον όποιο ελεύθερο χρόνο σου με 2 βελόνες και ένα κουβάρι νήμα μπορεί να έχει ακόμη και θεραπευτικές προεκτάσεις.

Πλέξιμο, το θεραπευτικό
Μη βιαστείτε να σκεφτείτε ότι ο τίτλος είναι υπερβολικός. Στο εξωτερικό, και κυρίως στην Αγγλία, το πλέξιμο συγκαταλέγεται στις τεχνικές που χρησιμοποιούνται στην εικαστική θεραπεία (art therapy). Αλλά και στην καθημερινή ζωή διαθέτει την ίδια «θεραπευτική» δύναμη. Λειτουργεί συνενωτικά για τις γυναίκες που ασχολούνται με αυτό, ως ένα ισχυρό μέσο κοινωνικοποίησης. Από τις γιαγιάδες που μαζεύονται στις αυλές των σπιτιών και πλέκουν παρέα κουβεντιάζοντας έως τις σύγχρονες νέες γυναίκες που συναντιούνται στα ειδικά σεμινάρια και γίνονται φίλες πλέκοντας, όλες ασυναίσθητα κάνουν εκείνη τη στιγμή τη δική τους «ψυχοθεραπεία» και απολαμβάνουν το μικρό τους διάλειμμα από την καθημερινότητα. Την ίδια στιγμή, οι ρυθμικές και επαναλαμβανόμενες κινήσεις των βελόνων και των χεριών γίνονται το νέο «μάντρα» των γυναικών, που ανοίγει τις πόρτες στην αυτοσυγκέντρωση και τη χαλάρωση. Αυτή η αγχολυτική του ιδιότητα αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους που έχει επανέλθει στο προσκήνιο και έχει γίνει τόσο δημοφιλές.

Το πλέξιμο βλάπτει σοβαρά... τις κακές συνήθειες

   Σκεφτείτε πόσο μπορεί να σας βοηθήσει το πλέξιμο στην προσπάθειά σας να κόψετε ή να μειώσετε το κάπνισμα!
   Ένα από τα βασικά προβλήματα των καπνιστών που βρίσκονται στο στάδιο της απεξάρτησης είναι το πώς θα απασχολήσουν τα χέρια τους. Το πλέξιμο αποτελεί σίγουρα μια πιο δημιουργική και θηλυκή λύση από ό,τι το κομπολόι... Εξίσου θα ωφεληθείτε αν θέλετε να περιορίσετε τις συστηματικές επιδρομές στο ψυγείο.
   Είπαμε, το πλέξιμο κρατά χέρια και μυαλό απασχολημένα!

Για τις γιαγιάδες #4

"...Η γιαγιά μου έχει ένα υπέροχο χαμόγελο και χαμογελάει συνεχεια όταν είμαστε τριγύρω..." luise maguire ετών 11

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Ο ΣΚΟΥΦΟΛΕΩΝ...


ΚΟ..ΚΟ..ΚΟ...ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑΚΙ


ΒΑΡΚΑ ΣΤΟ ΓΥΑΛΟ


ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΔΡΑΚΟΣ


ΖΟΥΝ Η ΜΕΛΙΣΣΟΥΛΑ


Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Για τις γιαγιάδες #2

"... ΤΟ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΥΟ ΣΠΙΤΙΑ, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ..." julia gambold ετών 9

Ένα ποίημα για τις γιαγιούλες

Στη γιαγιά μου με αγάπη
Μεγάλωσα στα χέρια σου
στην αγκαλιά σου τη ζεστή
γιαγιάκα μου δε σε ξεχνώ
σε αγαπώ πολύ.
Με δίδαξες, μου έμαθες
να λέω τις αλήθειες
να σκέφτομαι, να αγαπώ
να έχω καλές συνήθειες.
Γιαγιάκα μου η αγάπη σου
μου έμαθε πολλά
γι’ αυτό κι εγώ σου στέλνω
πολλά γλυκά φιλιά.

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Για τις γιαγιάδες #1

" Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ , Ο ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΟΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΩ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ.." lindsay mcintosh ετων 10

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Η γιαγιά μου

   Αφού λοιπόν μπήκα στο club των γιαγιάδων νομίζω πως ήρθε η ώρα να κανω ένα μικρό αφιέρωμα και στην δική μου γιαγιά όπως ακριβώς βγαίνει απο τις παιδικές μου αναμνήσεις.Νομίζω οτι το αξίζει...
   Η γιαγιά μου η " κερά -Μαρίνα " ήταν μια πολύ άξια γυναίκα.Όσο μπόι της έλειπε τόση αξιωσύνη είχε.Την έβλεπα μόνο κάθε καλοκαίρι γιατί έμενε στο νησί και΄γω με την οικογένεια μου στον Πειραιά.Παρ'ολα αυτά είχε καταφέρει να μου κλέψει την καρδιά και να είναι ανεβασμένη πρώτη στο "βάθρο των παππούδων".Δεν θέλω να θυμάμαι τα τελευταία της χρόνια που ήταν ανύμπορη,τα έχω σχεδόν διαγράψει.Θέλω να την θυμάμαι στις δόξες της, βασίλισσα και αρχόντισσα στο "παλάτι" της, το παλιό , παραδοσιακό σπίτι στο νησί.
   Κάθε πρωί ξύπναγε αξημέρωτα και μέχρι να σηκωθούμε εμείς είχε κάνει του κόσμου τις δουλειές παρόλο που οι ανέσεις ήταν ανύπαρκτες.Φορούσε ένα τσεμπέρι που το έδενε σφιχτά γύρω απ'το κεφάλι της, ανασκουμπωνότανε ανεβάζοντας τα μανίκια μέχρι τους αγκώνες και έδενε την ποδιά γερά γύρω απο την μέση της.
  Το πρωί μόλις ξυπνούσα  εκείνη γελαστή πάντα με "ξεναγούσε" στις δημιουργίες της.Μου σήκωνε τα σκεπάσματα και μου αποκάλυπτε ένα κρεβάτι γεμάτο κουλούρες που φούσκωναν κάτω απο τις ζεστές κουβέρτες και ανυπομονούσαν να χωθούν στην αγκαλιά του φούρνου.
   Τί μυρωδιές...τί αρώματα  γέμιζε αυτή η γιαγιά μου το σπίτι.Ότι και να έφτιαχνε  και το πιο απλό πράγμα το έκανε νόστιμο.Δούλευε σκλήρα απο το πρωί μέχρι το βράδυ για να τα φέρει βόλτα στο σπίτι αλλά δεν κουραζόταν ποτέ.Πάνω-κάτω με εκίνα τα χορευτικά βηματάκια σιγοτραγουδούσε την "ΡΙΡΙΚΑ"       "...Ριρή, Ριρή, Ριρίκα
                          εσύ 'σαι πράμα παιδί μου γερό.
                          Αχ όποιος νιώσει του φιλιού σου λίγη γλύκα
                          θα το θυμάται Ριρίκα για καιρό,
                          αχ όποιος νιώσει του φιλιού σου λίγη γλύκα
                          θα το θυμάται Ριρίκα για καιρό... "  
   Ήξερε να εκμεταλεύετε τα τρόφιμα στο σπίτι μέχρι το τελευταίο τσόφλι.Είχε πιατάκια ξεχωριστά για όλα τα ζώα, τα τσόφλια απο τα καρπούζια τα κόβαμε τετραγωνάκια και τα βάζαμε στις κότες,τα τσόφλια απο τις πατάτες τα βάζαμε στα γουρούνια, τα κόκκαλα απο τα ψάρια στις γάτες και ακόμα και το πρώτο νερό που ξέπλενε τα πιάτα το έβαζε και αυτό στα γουρούνια.Ήταν φοβερά οικονόμα γι'αυτό και τα έβγαλε πέρα στην κατοχή με τρία παιδια και ήξερε να κάνει τα παντα εκτος απο το να μαγειρεύει, να πλένει , να σιδερώνει με τα καρβουνα , έραβε ρούχα, έπλεκε πολύ ωραίες κουβέρτες-μπλούζες , κένταγε (είχε φοβερη φαντασία) , έφτιαχνε παπούτσια-καπέλα-κάλτσες, σοβάντιζε, έβαφε και έκανε βέβαια όλες τις αγροτικές δουλειές. Έπηζε το γάλα και έφτιαχνε τυράκια , βούτυρο ,και σουρωτό,Έτριβε τον άρακα σε δύο μεγάλες πέτρες και έφτιαχνε την φάβα, λίχνιζε τα ξεραμένα αμπελοφάσολα και μάζευε τα μαυρομάτικα ...με λίγα λόγια δεν σταμάταγε ποτέ...ήταν ένα μαμούνι.
Όταν ετοιμαζόμουν να παντρευτώ που ήταν πια μεγάλη , πάνω απο 70 εκείνη έκατσε και μου έραψε ποδιές για την κουζίνα , νυχτικιές ακόμα και την νυφική κουβέρτα....
   Η γιαγιά μου είχε μια ξεχωριστή σχέση με την εκκλησία , ήξερε όλες τις γιορτές και εκκλησιαζόταν ανελλιπώς.Ήξερε όλα τα ψάλματα απ'έξω και ανακατωτά.Και με τους πεθαμένους είχε αδυναμία η γιαγιά μου.Δεν ξεχνούσε τα ψυχοσάββατα και Μεγάλες παρασκευές να επισκέπτετε το νεκροταφείο του χωριού και να κάνει τρισάγιο σε όλους τους δικούς της που είχαν αποδημήσει εις Κύριον.
   Τον άντρα της (δηλαδη τον παππού μου) τον σεβόταν όσο τιποτα στον κόσμο.Ήταν ο κύρης , το αφεντικό του σπιτιού.Μόλις άκουγε οτι ερχόταν μας έβαζε όλους προσοχή, του σέρβιρε το φαί του και τον φρόντιζε σαν μωρό.
   Η γιαγιά μου ήατν ένας ξεχωριστός ανθρωπος παρόλο που οι γνώσεις της δεν ξεπερνούσαν το δημοτικό είχε τέτοιο μυαλό που θα το ζήλευαν πολλοί.Καμαρώνω όταν μου λέει η μητέρα μου πολλές φορές ότι σε κάποια πράγματα της έχω μοιάσει...
   Έχει και θα έχει μια ξεχωριστή θέση ατην καρδιά μου και θα την θυμάμαι πάντα με νοσταλγία και αγάπη...
   
      with love Μαρίνα