Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΓΙΑΓΙΑ

Μικρές συμβουλές για να γίνετε η πιο τέλεια γιαγιά.

   Το ξέρουμε πως είσαστε πολύ νέα ακόμα για να γίνεται γιαγιά, αλλά αντί να γκρινιάζετε για το νεαρό της ηλικίας σας, ετοιμαστείτε για το εγγονάκι που έρχεται όπως μπορείτε καλύτερα γιατί μία θέση ανοίγει για εσάς: η θέση της καλύτερης γιαγιάς.
   Το καλό με το να είσαι γιαγιά είναι πως μπορείς να καλομάθεις το εγγονάκι σου όσο θες, αφού έχεις και το γνωστό ρητό με  το μέρος σου «του παιδιού μου το παιδί, δύο φορές παιδί μου». Από την στιγμή που τα παιδιά σας, σας επιτρέπουν να αναπτύξετε μία ιδιαίτερη σχέση με το εγγόνι σας το πεδίο είναι ελεύθερο να για να το κατακτήσετε.
Υπάρχουν μερικά μυστικά που θα κάνουν μία σούπερ γιαγιά να διαφέρει από μία απλή γιαγιά. Και αυτό σημαίνει πως πρέπει να κατακτήσεις, όχι μόνο το εγγόνι σας αλλά και τους γονείς του.
   Όταν κάνετε baby-sitting στο μικρό σας, να έχετε ρωτήσει από πριν όλες τις πληροφορίες από τους γονείς, για ό,τι χρειαστεί το μικρό. Μπανάκι, φαγητό, φάρμακα για αλλεργίες, τηλέφωνα ανάγκης, ώρα ύπνου, όλα πρέπει να τα ξέρετε για να σιγουρευτείτε ότι σίγουρα θα ακολουθήσετε τις εντολές των γονιών του. Ναι, είναι το παιδί των παιδιών σας, αλλά μην ξεχνάτε ότι είναι το δικό τους παιδί και δεν πρέπει να δράσετε χωρίς να τους ρωτήσετε πρώτα.
   Προσέξτε -ξέρουμε είναι πολύ δύσκολο- κάθε φορά που το εγγόνι σας μένει μαζί σας, να ακολουθούνται οι ίδιοι κανόνες που ακολουθούνται και στο σπίτι του. Έτσι το παιδί δεν θα αποσυντονίζεται για το τι «πρέπει» και για το τι «δεν πρέπει» να κάνει, και θα αναγνωρίζει τους περιορισμούς του. Αυτό βέβαια δεν σας σταματάει από το να αναπτύξετε μία ιδιαίτερη σχέση με το εγγόνι σας, αφού πρέπει να φροντίσετε να δεθείτε τις ώρες που θα είστε μαζί.
   Βόλτες στο πάρκο, παιχνίδια στο σπίτι, ταινίες στον καναπέ είναι μερικές από τις δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε με το εγγόνι σας. Αλλά, όταν η γιαγιά έχει δουλειές είναι ακόμα μια ευκαιρία για να αναπτύξει την σχέση της με το εγγόνι της. Δοκιμάστε να το βάλετε να σας βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού, να πάτε μαζί για ψώνια ή άλλες δραστηριότητες που θα το κάνουν να αναπτύξει διάφορες ικανότητες του μαζί με το παιχνίδι. Φυσικά μην ξεχάσετε τις κυριακάτικες βόλτες στα μουσεία της πόλης και θα δεθείτε μαζί του και θα είναι ο καλύτερος τρόπος να μάθει τον κόσμο του.

απο το woman.gr

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

AΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ

   Στη ζωή δεν μας δίνονται όλα απλόχερα , για πολλά πρέπει να πολεμήσεις και όχι απλά να πολεμήσεις αλλά να σκοτωθείς κιόλας μπας και καταφέρεις κάτι.Πολλές φορές δεν φτάνει να δώσεις και την ψυχή σου αλλα και τον τραπεζικο σου λογαριασμο για να παρεις μια ριμαδοσύνταξη , ένα δάνειο ένα σπίτι εκτος αθηνων για να μην σε σκοτωσουν κρατωντας μια καμερα στο χερι ή απλα αυτά που σου αξίζουν  ή αυτα που έχεις δώσει για να ζήσεις. Και το αποτέλεσμα?? Μοναξιά.
   Μοναξια σε όλους τους τομείς της ζωης.Ανθρωποι μόνοι τρέχουν , ανθρωποι ψάχνουν τη θεση τους στην κοινωνια , ανθρωποι προσπαθουν καθημερινα για το αυτονοητο.ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ.
   Θέλω να πω πολλα αλλα οι σκέψεις μου σκορπιες.
   Μόλις τις βάλω σε μια σειρα,μόλις καταφέρω να ανασυγκροτησω τις σκεψεις μου και τις φιλτραρω απο το μίσος θα γραψω..θα γραψω γιατι θέλω να το βγαλω απο μεσα μου...
Επι της ευκαιριας σας αφιερωνω το αγαπημενο μου τραγούδι.


Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...

Βίκυ Μοσχολιού
μουσική του Γιάννη Σπανού και στίχοι Γιάννη Καλαμίτση

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

"Η Μάνα", Γεώργιος Μαρτινέλλης

«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη,
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.

Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα,
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.

Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ' αψηφάει,
για το τέκνο π' αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.

Όπου τρέχεις, πάντα η μάνα,
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει,
μ' ανυπόμονη καρδιά.

Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια,
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ' απανταίνει,
με τα ολόθερμα φιλιά.

Δυστυχής όποιος τη χάνει,
ο καημός είναι μεγάλος.
Σαν τη μάνα δεν είν' άλλος,
εις τον κόσμο θησαυρός.

Κι' όποιος μάνα πια δεν έχει,
«Μάνα» κράζει στ' όνειρό του.
Πάντα «Μάνα» στον καημό του,
είν' ο μόνος στεναγμός!


ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ..ΜΑΝΑ ΟΝΟΜΑ ΙΕΡΟ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΠΑΝΤΑ, ,  ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ , ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ , ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΛΙΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΠΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ , ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΘΑ ΑΠΛΩΝΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΝΑ ΧΑΙΔΕΨΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ 
 ΣΕ ΣΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΑΝΤΑ..ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΑΝ ΣΕ ΧΑΣΩ..ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ


Η ΜΑΡΙΝΑ ΣΟΥ

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

ΜΥΡΙΣΕ ΑΝΟΙΞΗ

Σαν να μύρισε Άνοιξη ο αέρας, δεν νομίζεις;
Άνοιξη. Μια λέξη γεμάτη ελπίδα. Μου αρέσει να φαντάζομαι πως ετυμολογείται από το «α» το στερητικό και μια ανορθόγραφη προσαρμογή του «νυξ», είναι δηλαδή η εποχή που δεν έχει νύχτα. Μονάχα πρωινά γεμάτα φως και αρώματα και μεσημέρια όπου ο ήλιος θυμάται να μας θυμίσει ποιός πραγματικά μπορεί να είναι – από φιλολογικής απόψεως κάνω λάθος, το ξέρω. Δεν μου καίγεται καρφί. Έτσι είναι γιατί έτσι μου αρέσει.
   Αυτό είναι και το νόημα της Άνοιξης: έτσι μας αρέσει να είναι και έτσι θα το κάνουμε λοιπόν. Γιατί ο χειμώνας πέρασε και ο καιρός το σηκώνει.
Όταν το κρύο του χειμώνα οπισθοχωρεί σαν σκυλί με την ουρά στα σκέλια, όταν η δύση του ηλίου καθυστερεί ολοένα και περισσότερο, τότε είναι Άνοιξη. Έχεις σταματήσει να το νιώσεις ή είσαι πολύ απασχολημένος να τρέχεις πανικόβλητος στις δουλειές σου; Αυτές θα είναι πάντα εκεί, πίστεψέ με. Δεν ξεπατώνονται ποτέ. Άκουσα στις ειδήσεις χτες το βράδυ πως μόνο ν’ αυξηθούν μπορούν… οπότε τί αγχώνεσαι; Έρχεται η Άνοιξη – και αυτή είναι μόνο μια φορά κάθε χρόνο. Μην την χάσεις…
Έλα να πάμε βόλτα στα αρχαία καλντερίμια. Εκεί θα ακούσουμε την Άνοιξη καλύτερα. Τόσους αιώνες βλέπεις, ακόμα και οι πέτρες ξέρουν τα πάντα γι’ αυτή… κι αν κάτσουμε και αφουγκραστούμε αρκετά προσεκτικά ίσως κρυφακούσουμε τα μυστικά τους.
  Ο χειμώνας πέρασε, το κρύο ψυχομαχεί. Είδα τα λουλούδια να ανθίζουν στην γλάστρα μου και σκέφτηκα να σου κόψω ένα για να βάλεις στα μαλλιά σου. Το λευκό θα ταιριάζει υπέροχα στον καταρράκτη από μέλι που χύνεται και πλαισιώνει το πρόσωπό σου.
   Μου είχες πει πως ήταν δύσκολα τότε που οι νύχτες ήταν ατελείωτες. Νομίζω σε είχα ακούσει να κλαις τα βράδια – αλλά δεν μπορώ να είμαι και σίγουρος γιατί ένα σκυλί αλυχτούσε σπαρακτικά στην αυλή μου και ο θρήνος του έπνιγε όλους τους άλλους ήχους. Τουρτούριζες, έτσι δεν είναι; Ο βοριάς τρυπούσε το πλεχτό σου σάλι και τα λουλούδια στο φόρεμά σου δεν ήταν αρκετά για να κρατήσουν την παγωνιά μακριά – σαν άπιστοι παπάδες μπροστά σε βρυκόλακα τρεμούλιαζαν κι αυτά.
Μην ανησυχείς. Τώρα είμαι εδώ. Δεν είναι τυχαίο που γύρισα τέτοια εποχή. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Συγνώμη που δεν σου έφερα στεφάνι από λουλούδια όπως συνηθίζεται, ή έστω, μια ανθοδέσμη των αγρών. Δεν είμαι συνηθισμένος άνθρωπος βλέπεις και δεν τα συνηθίζω τα συνήθη… σου έφερα όμως ένα μικρό μαχαίρι που ακόνιζα όλο τον χειμώνα εκεί ψηλά στο βουνό. Μ’ αυτό θα κόψουμε μαζί τα λουλούδια που μας αρέσουν από τα χωράφια. Ακόμα κι αν είναι εκείνα τα κίτρινα, τα κοινά, στο ματσάκι που θα φτιάξουμε θα φαντάζουν ξεχωριστά. Σου έφερα και την άδεια μου μποτίλια, αυτή με την θήκη από ψάθα, να μου την γεμίσεις γλυκό κρασί όταν θα έρθει με το καλό ο τρύγος…
Αν φέρεις το καλάθι σου και το Κυριακάτικο, το καρό, τραπεζομάντηλο, θα πάμε για πικ-νικ στην εξοχή. Θα φοράς και το άσπρο σου καπέλο με την ροζ κορδέλα κι ένα φόρεμα αέρινο ως τα γόνατα. Θα φοράς και ένα χαμόγελο που θα ξεχάσεις να βγάλεις…
Κι εγώ θα είμαι με το πιο απλό μου λινό πουκάμισο. Θα μου πεις πως είναι τσαλακωμένο κι εγώ θα σου απαντήσω πως ο χειμώνας φταίει. Θα το φοράω όμως πιο ανοιχτό από ποτέ, ξεκούμπωτο στην καρδιά, για να αφήσω λίγη Άνοιξη να περάσει και εκεί μέσα επιτέλους…
Μάριος Κουτσούκος

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

ΠΑΣΧΑ...ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ

  Η κάθε φορά είναι διαφορετική παρόλο που μπορεί να την περνάς στο ίδιο μέρος ξανά και ξανά.Ειδικά αν είσαι απο κάποιο χωριό-νησι και έχεις την άνεση και την βολή του έτοιμου απο γιαγιάδες και παππούδες σπιτιού, τα στρωμένα χαλία, τα στρωμένα κρεβατια και τις ανοιχτές αγκαλιες κάθε φορά....όμως είναι διαφορετικά κάθε χρόνο.
  Πόσο ανυπόμονα περιμένεις να έρθει αυτή η μαγική μέρα που θα μπεις στο αμάξι,τρένο,λεωφορείο,καράβι,αεροπλάνο και θα φύγεις; Πόσο έχεις όμως κουραστεί μέχρι να γίνει αυτο;Πόσο άυπνος-η είσαι για να μαζεύεις βαλίτσες και τζάρτζαλα μάρτζαλα για 5 μέρες;Πόσο άγχος για τον καιρό για το αν θα ξυπνήσεις να προλάβεις το καράβι , το πως θα φορτώσεις το αυτοκίνητο , το πόσα μπορεί να κουβαλήσει αυτή η μηχανή τελικα ;
   Τα ίδια κάθε χρόνο..μα κάπου στο βάθος σου αρέσει...έτσι δεν είναι ; Γιατί αν δεν είχες και αυτά πως θα καταλάβαινες το ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ ; Γιατί αν δεν έφευγες παρόλο την κούραση που τραβάς θα ήσουν θλιμμένος-η...
   Έτσι είναι τελίκα η φύση μας...να γκρινιάζουμε αλλά να μας αρέσει..κρυφός μαζοχισμός ; Τυχαίο; δεν νομίζω...
   Απλά είμαστε Έλληνες και σαν Έλληνες πρέπει και λίγο να το δραματικοποιήσουμε το θέμα αλλιώς δεν το ευχαριστιόμαστε.
  Έτσι λοιπόν τραβάς την οικογένεια, την φίλη, την γκόμενα, τον εραστή , τους φίλους των παιδιών σου (που το πρωι θα πρέπει να κόβετε νούμερο για την τουαλέτα)...και τρέχεις για το χωριό.Απο πίσω κρέμονται ποδήλατα , κανό για τους τολμηρούς , λαμπάδες (σπασμένες στο τέλος) , 5 βαλίτσες ρούχα αν και θα φοράς μια φόρμα απο το πρωι ως το βράδυ και με ιδρώτα και μερικά σπασμένα αυγά φτάνεις στο χωριό σου.......

 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΣΕ ΌΛΟΥΣ....
  ναι, εγώ είμαι στο χωριό!!!!  :-)

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

ΓΙΑΓΙΑ Ή BABY SITTER ?

   Παρόλο που μπέιμπι σίτερ, παιδικοί σταθμοί, τμήματα φύλαξης και άδειες μητρότητας περιόρισαν, τα τελευταία χρόνια, τον πολύτιμο ρόλο της γιαγιάς, η συμμετοχή της στην ανατροφή των εγγονιών αποδεικνύεται η καλύτερη επιλογή 
   Η ανάγκη μας, για υποστήριξη από ανθρώπους που πραγματικά νοιάζονται για μας δεν αλλάζει ποτέ. Έτσι, όταν κι εμείς με τη σειρά μας κάνουμε οικογένεια, αρχίζουμε να νιώθουμε ότι έχουμε ανάγκη από την υποστήριξη των γονιών μας περισσότερο από ποτέ! Με βάση, εξάλλου, τα νέα δεδομένα, οι λόγοι για τους οποίους η επιστροφή της γιαγιάς είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία κρίνονται ιδιαίτερα σημαντικοί!  
1. Ανάγκη για οικονομίαΌσο πιο πολλά προσόντα, δε διαθέτει η μπέιμπι σίτερ τόσο περισσότερο αυξάνονται και οι οικονομικές της απαιτήσεις, καθώς σίγουρα φιλοδοξούμε να προσλάβουμε την καλύτερη. Το ίδιο ισχύει και για τους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, το μηνιαίο κόστος των οποίων αποσπά μεγάλο μέρος του μισθού τουλάχιστον του ενός από τους δύο γονείς. Η λύση της γιαγιάς, αντίθετα, προσφέρει μια σημαντική ώθηση στον προϋπολογισμό της οικογένειας. 
2. Ενάντια στο ρεύμα της μαζικοποίησηςΌσο κι αν ο παιδικός σταθμός αποτελεί την εύκολη λύση για τους γονείς, δεν παύει να εντάσσει πρόωρα το παιδί στην ψυχολογία της μάζας, απαιτώντας απ' αυτό να κόψει τον ομφάλιο λώρο με την οικογένεια, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι έτοιμο. Η άποψη των ψυχολόγων πάνω σ' αυτό είναι ιδιαίτερα κατηγορηματική: το παιδί έχει ανάγκη να μείνει με τη μητέρα του τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του! Μάλιστα η λύση του παιδικού σταθμού δεν είναι πάντα η καλύτερη, ιδίως όταν το παιδάκι είναι κάτω των δύο. Στην ουσία, το παιδί δεν είναι έτοιμο να κοινωνικοποιηθεί αποτελεσματικά, παρά μόνο στην ηλικία των τεσσάρων, γι' αυτό και τότε ξεκινάει το νηπιαγωγείο. Αν το αίτημα αυτό ακούγεται εξωπραγματικό, ακριβώς γιατί η σημερινή πραγματικότητα επιβάλλει στις περισσότερες μητέρες να εργάζονται, τότε το αμέσως επόμενο πρόσωπο που μπορεί να μεγαλώσει το παιδί μέσα στο σπίτι, παρέχοντας σπιτικό φαγητό και εξασφαλίζοντας ασφαλές περιβάλλον θαλπωρής, είναι η γιαγιά. 
3. Συναισθηματική υποστήριξη ποιότητας!Ακριβώς επειδή η γιαγιά αποτελεί για το παιδί αποδέκτη τεράστιας αγάπης και ένα κομμάτι από τη μητέρα του, είναι το πιο κατάλληλο πρόσωπο για να την αντικαταστήσει αποτελεσματικά κι ανώδυνα. Είναι εξάλλου το μόνο πρόσωπο που προσφέρει στο παιδί συναισθηματική υποστήριξη παρόμοια με αυτήν της μητέρας. Πέρα απ' αυτό, ο ενεργός ρόλος της γιαγιάς στην ανατροφή των παιδιών ενισχύει γενικότερα τους δεσμούς του παιδιού με την οικογένεια και καθορίζει σε σημαντικό βαθμό τις ηθικές αξίες με τις οποίες θα εφοδιαστεί, τουλάχιστον μέχρι την ηλικία των έξι, οπότε ολοκληρώνεται η διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.

Πώς θα μειώσουμε το χάσμα των γενεών

 Με βάση τις μαρτυρίες, ο πιο συχνός λόγος εξαιτίας του οποίου οι μαμάδες καταλήγουν σε διαμάχη με τις γιαγιάδες είναι οι διαφορετικές απόψεις όσον αφορά στην ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Η αλήθεια είναι ότι η σύγχρονη μητέρα είναι περισσότερο ενημερωμένη από ποτέ, καθώς έχει κοντά της παιδίατρους, εκπαιδευτικούς, ειδικά εγχειρίδια και έντυπα που της επιτρέπουν να διαμορφώσει μια σωστή άποψη για το πώς πρέπει να μεγαλώσει τα παιδιά της, κάτι που μπορεί να έρχεται σε σύγκρουση με τις απόψεις της μητέρας ή της πεθεράς της. Αυτό, όμως, συμβαίνει συνήθως επειδή οι νέες μητέρες δεν έχουν προσπαθήσει αρκετά να φτάσουν σε ικανοποιητικό επίπεδο συνεννόησης με ένα πρόσωπο που είναι αναμφισβήτητο ότι αγαπάει το παιδί τους όσο και οι ίδιες. Άλλωστε οι σύγχρονες γιαγιάδες διαφέρουν πολύ από την παραδοσιακή γιαγιά με την οποία μεγαλώσαμε οι περισσότερες. Κάτι που σημαίνει ότι οι σημερινές γιαγιάδες είναι περισσότερο ανοιχτόμυαλες απ' όσο νομίζουμε και πρόθυμες να ακολουθήσουν τις υποδείξεις μας! Γι' αυτό ας θυμόμαστε:
1. Η επικοινωνία και η προσπάθεια να μοιραζόμαστε συναισθήματα είναι το κλειδί για σωστή συνεννόηση. Δεν πρέπει ν' αποφεύγουμε τη συζήτηση όταν διαφωνούμε, γιατί έτσι δεν θα φτάσουμε ποτέ σε συμφωνία.
2. Δεν επιβάλλουμε αυθαίρετα τη γνώμη μας: εξηγούμε πως καταλήξαμε σ' αυτήν έπειτα από την καθοδήγηση των ειδικών, όπως παιδίατρων, ψυχολόγων και εκπαιδευτικών.
3. Αναζητάμε σημεία επαφής, δείχνοντας εκτίμηση στις γνώσεις της και τις... παραδόσεις - συνταγές, παραμύθια, ήθη και έθιμα.
4. Δείχνουμε ευγνωμοσύνη για όσα μας προσφέρει η γιαγιά, με λόγια ή και πράξεις.
5. Προσέχουμε πώς χρησιμοποιούμε τη... γλώσσα μας: η γιαγιά δεν είναι το πρόσωπο που θα του δώσουμε διαταγές ή θα το προσβάλουμε. Επιβάλλεται οι υποδείξεις μας να είναι διαφωτιστικές και να διατυπώνονται με ήπιο τόνο.